บทละครโทรทัศน์ ศรีอโยธยา ตอนที่ 4 หน้า 5

พระเจ้าอยู่หัวเอกทัศ : แต่พี่คงบาปหนามากเมื่อชาติก่อน แล้วยิ่งบาปขึ้นไปอีก ที่สึกน้องมาช่วยรบ

พระเจ้าอยู่หัวอุทุมพร : อย่าทรงรับสั่งเช่นนั้น..หม่อมฉันก็มีหน้าที่...ที่จะต้องรักษาแผ่นดิน..ในฐานะที่เป็นข้าฝ่าละอองธุลีพระบาท

สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเอกทัศทรงลุกขึ้นจากพระเพลาพระราชมารดา

พระเจ้าอยู่หัวเอกทัศ : อย่ารับสั่งอย่างนั้น น้องไม่ใช่ข้าฝ่าละอองธุลีพระบาท น้องเป็นน้องชายคนเดียวของพี่ต่างหาก ที่ลูกกับน้องมาเฝ้าสมเด็จแม่ ก็เพราะอยากจะมาขอพระราชทานพรเพื่อเป็นขวัญและกำลังใจในการทำศึกปกป้องพระนคร เพราะไม่มีพรใดจะประเสริฐยิ่งเทียบเท่ากับพรของพระราชมารดา

พระเจ้าอยู่หัวทั้งสองพระองค์ก้มกราบถวายบังคมพระราชมารดา

สมเด็จพระพันวัสสา : ขอให้ดวงพระวิญญาณในสมเด็จพระบรมชนก และความรักของเราสามแม่ลูก กลายเป็นพลังอันทรงอานุภาพที่จะปกป้องคุ้มภัยแก่ลูกทั้งสอง และอาณาประชาราษฏร์ให้รอดพ้นจากภัยสงครามในครั้งนี้และมีชีวิตอยู่อย่างสุขสงบตลอดกาลนานเทอญ

พระเจ้าอยู่หัวเอกทัศ : ลูกช่างมีบุญวาสนาเหลือเกินที่ได้เกิดมาเป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระบรม

ราชินีแห่งกรุงศรีอยุธยา

สมเด็จพระพันวัสสา : แม่ต่างหากที่มีบุญวาสนา...มีลูกเป็นถึงพระบรมกษัตราธิราชเจ้าแห่งกรุงศรีอยุธยาถึงสองพระองค์

ที่ Gold Channel พลอยนภาสัมภาษณ์พิมานเสร็จ โดยมี นรีและทีมงานอันอยู่รายรอบ

พลอยนภา : Shot สุดท้ายเสร็จแล้วนะคะ ตบมือหน่อย..โอเคไหมคะ

พิมาน : ผมคงจะต้องถามพลอยมากกว่า...ว่าโอเคไหม

พลอยนภา : I think, It’s more than OK. Million times

พิมาน : OK. Good

พลอยนภา : จริงนะคะ...ดีกว่าที่คิดมากเลย...แล้วก็เสร็จก่อนเวลาด้วย

นรี : พิมาน ฉันไม่เคยเห็นเธอมี patient แบบนี้มาก่อนในชีวิตเลยนะ คุณพลอยทราบไหมคะ ถ่ายรูปลง Magazine ครั้งที่แล้ว หน้าหงิกหน้างอซะไม่มีเลย แถมยังทำหงุดหงิดใส่ตากล้องด้วยค่ะ รูปออกมาถึงเป็นซีเรียสแมน..หน้าบอกบุญไม่รับเลย..แต่มาวันนี้ ทำไมดูรีแล้กซ์รีแล็กซ์

พิมาน : ก็คงเป็นเพราะ..Good interviewer

พลอยนภา : Thank you

นรี : ยังงี้ต้อง celebrate กันแล้ว...คืนนี้ dinner ที่ไหนกันคะคุณพลอย