บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 13 หน้า 3
เสียงกรี๊ดสนั่นหวั่นไหว ยูซ่าก้าวเข้ามายืนข้างหน้า เกล็ดเงินเกล็ดทองรูปดาวดวงเล็ก ๆ ร่วงพรูลงมาที่ร่างของ ยูซ่า ผู้ชมและคณะกรรมการยืนปรบมือ กรรมการระดับ ‘ตัวแม่’ ก้าวเข้าไปคล้องสายสะพายและสวมมงกุฎให้ ยูซ่า “ดีใจด้วยนะหนูยูซ่า”
ผู้ชมทั้งบาร์ยกกล้องขึ้นถ่ายอย่างพร้อมเพรียง
หน้าบ้านพัก รีสอร์ทริมทะเล ยูซ่ายังคงหลับตา คิดถึงเหตุการณ์ในอดีต ยูซ่าพูดออกมาโดยที่ตายังปิดสนิท
“มีการประกวด”
“ประกวดอะไร” ซูซี่ซัก
“ดาว... ดาวอะไรสักอย่าง”
บับเบิ้ลนึกตามแล้วอ๋อ “อ๋อ ‘ดาวจรัสหรู ยูโทเปีย’ ตอนที่คุณยูซ่าได้ตำแหน่ง ผมก็อยู่ที่นั่นด้วย เกล็ดระยิบระยับที่โปรยลงมาน่ะ ฝีมือผมเอง”
“บับเบิ้ล เวลานี้ใครเขาอยากรู้กันล่ะ ว่าใครเป็นคนโปรยไอ้เกล็ดระยับระยิบนั่นน่ะ”
“แล้วได้เห็นแฟลชไดรฟ์หรือเปล่า”
“ยัง ยังไม่เห็นเลย” ยูซ่ายังคงหลับตา ยูซ่าพยายามย้อนความทรงจำต่อไป
ปัจจุบัน บาร์ยูโทเปียเจ๊หว่าง เฮียฮะ บรรดาสาว ๆ และเจ้าหน้าที่ฟีนิกซ์ ยังคงถูกมัดอยู่ เอมมี่และเหล่าชายฉกรรจ์เฝ้าอยู่รอบ ๆ ที่มุมหนึ่งของบาร์ เห็น พิ้งค์แอบซุ้มมองดูอยู่โดยที่พวกนั้นไม่รู้
หน้าบ้านพัก รีสอร์ทริมทะเล ยูซ่ายังคงหลับตา นึกย้อนความทรงจำ
อดีต ห้องแต่งตัว บาร์ยูโทเปีย ยูซ่ายืนอยู่ที่หน้ากระจก ยูซ่าถอดมงกุฎออก มองด้วยสายตาครุ่นคิด เจ๊หว่างยิ้มร่าเข้ามา “ยูซ่า ทำอะไรอยู่ล่ะลูก เร็ว ! คนเค้ารอถ่ายรูปเต็มไปหมดแล้ว รู้ไหม งานนี้ไม่แต่หนูที่จะดัง ๆ ๆ ยิ่ง ๆ ขึ้นไปนะ บาร์ยูโทเปียของเราก็ได้ออกสื่อทั่วราชอาณาจักรด้วย ไป ! ออกไปโชว์ตัวกันได้แล้ว”
เจ๊หว่างฉุดแขนยูซ่าออกจากห้องนั้นไป
หน้าบ้านพัก รีสอร์ทริมทะเล ยูซ่ายังคงหลับตานึก ซูซี่มองจ้อง
“สิบนาที เหลืออีกห้านาที แล้วร่างพวกนั้นจะระเบิดเป็นจุณ”