บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 14 หน้า 4
“โหย ไม่ได้เรื่องเลยสักคน ... แล้วจะรออะไรอยู่ล่ะ ออกไปหาสิ ไปหากันให้ทั่ว ฉันต้องการตัวนังนั่น หรือไม่ก็ฆ่ามันซะ ก่อนที่มันจะปากเสีย พูดอะไรที่ไม่ควรพูดออกมา ไป ! ไป !!!!”
ลูกน้องคนอื่นเดินแยกกันออกไป จนเหลือแต่ชิปปี้กับแม้กกี้
“นายครับ” ธงรบหันไปมองหน้าชิปปี้ “ผมว่าซูซี่อยู่กับพวกฟีนิกซ์”
“ต่อให้มันอยู่ในนรกขุมไหน ก็ต้องไปลากตัวมันมาให้ได้ แกเข้าใจไหม” ธงรบตะคอก “เข้าใจไหม”
“ครับนาย”
แม้กกี้มองหน้าชิปปี้ทำนองว่ารีบไปเหอะ ทั้งคู่พากันออกไป
บ้านธงรบ แม้กกี้ยืนเครียด
“พี่ชิป ถ้าซูซี่ซ่อนตัวอยู่กับพวกฟีนิกซ์จริง ๆ เราจะมีปัญญาอะไรไปลากตัวมันมาได้ล่ะ”
“ได้สิ เข้าไปในนั้นมันก็ไม่ได้ยากอะไรหรอก”
“พูดเป็นเล่น”
“ใครว่าเล่น ฉันเคยเข้าไปมาแล้ว”
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ที่ฟีนิกซ์ แผนกพิสูจน์หลักฐาน เจ้าหน้าที่ตรวจสอบกำลังเช็คข้อมูลใน external hard drive ที่ชาคริตส่งมาให้ เพียงครู่เดียวชิปปี้เดินเข้ามา เจ้าหน้าที่พูดโดยสายตายังมองหน้าจอ
“เฮ้ย ทำไมมาไวจัง”
ชิปปี้ไม่ตอบใด ๆ คล้องเชือกที่เตรียมเข้าที่คอเจ้าหน้าที่ แล้วดึงสุดแรง “อ้า”
เจ้าหน้าที่พยายามใช้สองมือดึงออก แต่สู้แรงอีกฝ่ายไม่ไหว สุดท้ายก็หมดลมหายใจ หงายหลังพิงพนัก
ชิปปี้คลายมือออก เก็บเชือกแล้วมองไปที่หน้าจอที่รันอยู่ หน้าชิปปี้มีแสงจากหน้าจอคอมพ์สะท้อนเข้าหน้า
บ้านธงรบ แม้กกี้ยิ้มอย่างชื่นชม
“พี่ชิปนี่สุดยอดจริง ๆ เลย”
“อยากเข้าไปเที่ยวในฟินิกซ์ด้วยกันไหมล่ะ”
“อยากอยู่แล้วพี่”
“เตรียมตัวไว้ให้พร้อมก็แล้วกัน งานนี้เราอาจไม่ได้ฆ่าแค่คนเดียว”
“ได้เลยพี่ ยิ่งเยอะยิ่งดี แม้กกี้ยิ่งชอบ”
ชิปปี้ยกมือขึ้นมา แล้วแตะหลังมือกับแม้กกี้ ทำท่าประจำตัวของทั้งสองคน ท่านี้จบด้วยการประกบผ่ามือกัน