บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 23 หน้า 2
ฉัตรชนกนั่งนิ่ง จิดาภาเดินเข้ามาพร้อมเครื่องดื่ม จิดาภามองฉัตรชนกด้วยความเห็นใจ
จิดาภาแตะมือปลอบ “เข้มแข็งไว้นะคะคุณฉัตร เวลาที่เราต้องเผชิญหน้ากับเรื่องใหญ่ๆ ความเข้มแข็งคือสิ่งจำเป็นที่เราต้องมี”
“ผมรู้ว่าตอนนี้ผมไม่ควรแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็น แต่ผมก็อดใจหายไม่ได้ เพราะถึงยังไง ผมกับเกษก็เคยใช้ชีวิตร่วมกัน”
จิดาภายิ้มอ่อน กุมมือฉัตรชนกแน่นเพื่อปลอบใจ “อะไรที่ดีก็จำไว้ค่ะ ส่วนอะไรที่ไม่ดี เราก็ลืมมันไปเถอะค่ะ”
ฉัตรชนกมองหน้าจิดาภานิ่ง “ผมเองก็ทำผิดต่อเกษเหมือนกัน”
จิดาภารู้ว่าฉัตรชนกหมายถึงความสัมพันธ์ของเขากับเธอที่เกิดขึ้นในช่วงที่ฉัตรชนกยังแต่งงานกับเกษณีย์อยู่ “สิ่งที่ยังไม่เกิด จะเรียกว่าผิดได้ยังไงคะ”
“แต่สำหรับผมมันเกิดขึ้นแล้ว”
“ถ้ามันจะเป็นความผิด ก็คงเป็นความผิดที่ไม่ได้ตั้งใจค่ะ”
“แต่ผมตั้งใจ”
“คงต้องให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ค่ะ”
“ผมมั่นใจว่าจะไม่ทำให้คนที่ผมรักต้องผิดหวัง”
“ขอบคุณที่ทำให้ชั้นมั่นใจในตัวคุณนะคะ”
ฉัตรชนกมองจิดาภาด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกัน
แก้วเครื่องดื่มสองแก้วถูกวางลงบนโต๊ะปราณกับฉัตรชบา
“ชบาเป็นไงบ้าง
“ก็ดี
ปราณสังเกตเห็นสีหน้าที่ดูซึมๆของฉัตรชบา “ถามจริงมีอะไรรึเปล่า”
“ก็ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่”
“มีอะไรก็บอกเราได้นะ เราพร้อมจะเป็นที่ปรึกษาให้ชบาได้ทุกเรื่อง” ปราณยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบมองหน้าฉัตรชบา
“คือ...เค้าไปหาเราที่บ้านปราณน่ะ”
“จริงเหรอ? แล้วชบาทำยังไงล่ะ”
“ชบาพยายามไล่เค้ากลับไป แต่เค้าก็ไม่ยอมกลับ พยายามใจแข็งแต่ก็ไม่สำเร็จ ในที่สุดก็ยอมให้เขาอยู่ด้วย แต่เค้าก็เป็นสุภาพบุรุษ ยอมไปนอนที่โซฟาห้องรับแขก”
“ผู้ชายที่เป็นสุภาพบุรุษสมัยนี้หายาก ยิ่งถ้าต้องอยู่ใกล้สาวสวยอย่างชบานะยิ่งห้ามใจยาก”
“แต่เค้าก็ไม่ได้ทำอะไรเรานะ”