บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 5 หน้า 3
ที่บ้านคีน แม่กำลังสอนคีนทำสมูทตี้ “พอใส่ผลไม้แล้ว คีนก็ใส่โยเกิร์ตตาม”
เสียงเตือนโทรศัพท์คีนดังขึ้น คีนหยิบมาดู ยิ้มขำ แล้วพิมพ์คอมเม้นท์ลงไป “พักนี้รู้สึกว่ารูปหนุนจะเยอะเป็นพิเศษนะครับ”
แม่มองคีน สงสัยว่ายิ้มอะไร “คีน คุยกับสาวเหรอลูก”
คีนตกใจ “เปล่าครับแม่ คีนแซวไอ้หนุน สงสัยจะมีหญิงมาชอบมัน”
“แล้วคีนล่ะ มีใครมาชอบบ้างหรือเปล่า”
คีนเขินๆ “ไม่มีหรอกครับแม่ จะมีก็แค่แฟนเพลงเฉยๆ”
“แฟนเพลง หรือแฟนเรา แม่ล่ะสงสัยไอ้ที่มาช่วยทำสมูทตี้เนี่ย จะจำไปทำให้สาวคนไหนหรือเปล่า”
“ยังไม่ชัวร์ เอ้ย ยังไม่มีหรอกครับแม่ ทำต่อดีกว่านะครับ ใส่อะไรต่อนะครับ โยเกิร์ตใช่ไหมครับ” คีนหยิบโยเกิร์ตมาเทใส่โถปั่น “แล้วอะไรต่อครับแม่”
แม่มองยิ้มๆ “อย่าให้รู้นะ ไป ไปหยิบไอศรีมมา”
คีนพยายามเก็บอาการ เดินไปหยิบไอศครีมในตู้เย็น
เอิร์ทมายืนกินลูกชิ้นปิ้งที่หน้าร้านหนุน “เราก็สงสัยเหมือนกันนะ ว่าคนที่ทำเว็บแฟนเพจให้พวกเราต้องชอบนายแน่เลย”
“ไม่มั้ง ไม่เห็นรู้สึกอย่างนั้นเลย”
“นายจะไปรู้สึกอะไร ถ้ามัวแต่คิดถึงยัยแจน มัวแต่รอให้ลืมแฟนเก่า อาจจะพลาดอะไรดีๆไปก็ได้นะเว้ย” คีนฉกโทรศัพท์ของหนุนมาพิมพ์
“เฮ้ย ทำไรวะ”
“นัดเจอไปเลย เราก็อยากรู้เหมือนกันว่าใครที่เป็นแอดมินแฟนเพจวงเรา”
หนุนยื้อแย่งโทรศัพท์กับเอิร์ท “เฮ้ย ไม่เอา ถ้าคนอื่นมาอ่าน ก็ยิ่งวุ่นวายไปใหญ่”
“เดี๋ยวส่งไปในข้อความ ไม่มีใครเห็นหรอก”
“ถ้าเค้าอยากให้รู้ เค้าก็คงบอกไปตั้งนานแล้ว”
“เค้าไม่อยากให้รู้เนี่ยแหละ ยิ่งอยากรู้ เรียบร้อย”
“ไอ้เอิร์ท”
ลูกค้าเข้ามาพอดี “ลูกชิ้น 10 ไม้ครับ”
“ไปขายของไป”
หนุนทำหน้าเซ็งเอิร์ท จำใจไปขายลูกชิ้น เอิร์ทยักคิ้ว ยิ้มกวน
สามสาวอยู่ที่ร้านขนมซึ่งเป็นร้านประจำ แบ๊วดูโทรศัพท์ด้วยอาการตกใจ “เฮ้ย ทำไงดี”