รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 21 หน้า 6

บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 21 หน้า 6
10 ธันวาคม 2557 ( 23:36 )
1.4M
ฝันเฟื่อง ตอนที่ 21
9 หน้า

ที่ห้องโถงชั้นสองบ้านมณฑิรา คุณหญิงมองลงมาจากระเบียงกระจกชั้นสอง โดยมีมณฑิรายืนอยู่ด้านหลังคุณหญิง  

“นั่นรถนายภูวเดชนี่” 

“มณไม่ได้บอกเค้านี่คะ.. ทำไมเค้าถึงมา?” มณฑิราเอ่ยอย่างกังวล รู้สึกใจคอไม่ดี

“มณไม่ต้องห่วง ป้าคุยกับเค้าไว้แล้ว แต่ถ้ามณยังกังวลเดี๋ยวป้าลงไปคุยกับเค้าให้” 

 

ขณะที่ทุกคนมองภูวเดชอึ้งๆ ภูวเดชเดินปรบมือเข้ามาหาขบวนเหมือนชื่นชม

อาทิตย์เดินไปหาภูวเดช“คุณภูมาที่นี่ทำไมครับ??” 

“ฉันก็มาแสดงความยินดีกับคุณวีเค้าน่ะสิ” ภูวเดชหัวเราะ หันมาเอ่ยกับรัฐรวี “ยินดีด้วยนะครับคุณวี” 

ภูวเดชเดินไปแย่งของในมือหมอฉบังมาถือ “ให้ผมช่วยนะครับคุณหมอ ต่อเลยครับคุณวี คู่หมั้นรออยู่” 

ทุกคนอึ้งๆ กับแขกที่ไม่ได้รับเชิญ แล้วแตรวงก็เริ่มเป่าเพลง ขบวนขันหมากเริ่มเคลื่อนต่อ 

อิงอรแอบสบตายิ้มกับภูวเดช

ขณะเดียวกัน เสียงโทรศัพท์ภูวเดชสั่น ชายหนุ่มหยิบมาดู เห็นเป็นคุณหญิงโทรมา ภูวเดชตกใจเล็กน้อยก่อนทำเป็นใจดีสู้เสือ “สวัสดีครับคุณหญิงป้า... ได้ครับ เดี๋ยวผมเดินไปเดี๋ยวนี้”

 

บริเวณริมสระน้ำบ้านมณฑิรา ภูวเดชเดินมาหาคุณหญิงที่ยืนรออยู่

“เธอมาที่นี่ทำไม? ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ให้เธอมาวุ่นวายกับยัยมณอีก หรือเธอไม่เชื่อที่ฉันบอก” 

“เชื่อสิครับคุณหญิงป้า ผมเป็นเด็กว่านอนสอนง่าย ผมไม่ดื้อหรอก.. แล้วที่มาวันนี้เพราะผมอยากมาแสดงความยินดีกับคุณวีและคุณมณ” 

“มาแสดงความยินดีก็แล้วไป แต่ถ้าเธอทำอย่างอื่น..” 

“คุณหญิงป้าก็จะตัดความช่วยเหลือผมใช่ไหมล่ะครับ เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลครับ ผมมานั่งทบทวนแล้ว บริษัทผมก็บริษัทเล็กๆ จะทำอะไรเกินตัวก็ไม่ดี ต้องค่อยๆ เติบโตครับ.. ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมขอกลับไปร่วมขบวนขันหมากก่อนนะครับ” 

คุณหญิงมองตามภูวเดชไปอย่างนึกระแวง ภูวเดชเดินออกไป พอหันหลังให้คุณหญิง ภูวเดชก็ยิ้มร้ายทันที 

 

ในบ้านของมณฑิรา นายวง แม่เมียดนั่งเกร็งๆ รออยู่ที่โซฟาในบ้าน ได้ยินเสียงโห่แว่วๆ ดังเข้ามา

“ตื่นเต้นใช่ไหมคะคุณท่าน??” นายวง กับแม่เมียดพยักหน้า “จริงๆก็ไม่น่าตื่นเต้นนะ ปลอมตัวเล่นออกจะบ่อย” คุณต๋อยไม่วายกระแนะกระแหนสองสามีภรรยา 

“มันใช่เวลามากัดกันไหมคุณต๋อย เกิดฉันเกร็งจนทำพลาดถูกเค้าจับได้ขึ้นมา เดี๋ยวก็เป็นเรื่องใหญ่” นายวงหันมาเอ็ดคุณต๋อย

“ก็เล่นให้มันเนียนสิ!” คุณต๋อยเดินเชิดหนีไปทางประตูที่ขบวนกำลังจะเดินเข้ามา 


9 หน้า