บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 13 หน้า 8
“ผมก็เหมือนกันครับ!”
ทั้งคู่ก็รีบหันหน้าจะเดินกันไปคนละทาง แต่แล้วต่างก็ชะงัก คิดว่าควรหาพวกเอาไว้จะมีประโยชน์กว่า สองคนหันกลับมาหากัน อิงอร กับภูวเดชหันมาเจอกัน ต่างก็หัวเราะกลบเกลื่อน เดินเข้ามาหา
“คือ ผมนึกได้ว่าเพื่อนของเพื่อนผมก็รู้จักคุณอิง ส่วนเพื่อนของเพื่อนคุณอิงก็รู้จักผม เพราะฉะนั้นเราสองคนก็น่าจะสนิทกันไว้ ดีไหมครับ?”
“ถูกค่ะ เผื่อว่ามี..ข้อมูล..อะไร เราจะได้เผื่อแผ่กัน” อิงอรเอ่ยเน้นขัดๆ ให้ได้ยิน
“ยินดีเลยครับ!” ภูวเดชดีใจที่อิงอรคิดเหมือนกัน พลางยื่นมือให้อิงอรจับ อิงอรมองแล้วยิ้มร้ายจับมือกับภูวเดช
“ถ้าอย่างนั้น.. คุณภูเห็นเพื่อนของคุณรัฐรวี ที่ชื่อคุณอาทิตย์บ้างไหมคะ?”
“ผมก็เดินจนเกือบทั่วแล้ว ไม่เห็นเลยนะครับ” อิงอรเซ็ง “อ้อ! แต่ผมยังไม่ได้ไปแถวริมทะเล เค้าอาจจะอยู่ตรงนั้นกันก็ได้นะครับ!”
อิงอรหันไปมองที่ทะเล แล้วหันกลับมาขอบคุณภูวเดช “ขอบคุณค่ะ ถ้ามีอะไรอิงจะติดต่อไปนะคะ!”
เวลาผ่านไป อาทิตย์เดินจูงมือวิไลลักษณ์อยู่ที่ชายหาด วิไลลักษณ์มีท่าทางเขินๆ
“เดี๋ยวตอนเย็นผมจะพาคุณวิไลลักษณ์ไปเดินเที่ยวปากน้ำปราณดีไหมครับ?”
“เสร็จแล้วพาวิไลลักษณ์ไปไหว้พระด้วยได้ไหมคะ?”
“ดีครับ! ทำบุญร่วมกันชาตินี้ ชาติหน้าเราจะได้เกิดมาเจอกันอีก”
อิงอรเดินเข้ามาเอ่ยแทรกขึ้น “งั้นอิงไปด้วยสิคะ ชาติหน้าอิงจะได้เจอคุณอาทิตย์ด้วยคน!!”
อาทิตย์กับวิไลลักษณ์หันไปเห็นอิงอรยืนอยู่ “บังเอิญจังเลยนะคะมาเจอกันที่นี่ อิงก็มาเที่ยวเหมือนกันค่ะ”
อาทิตย์รู้สึกเซ็งขึ้นมาทันที วิไลลักษณ์ไม่ชอบใจนักที่เห็นอิงอรเข้ามายุ่ง
อีกด้านหนึ่ง หมอฉบังออกมาจากห้องน้ำมองหาอิงอรแต่ไม่เห็น หมอฉบังแปลกใจเดินออกไปตามหาอิงอร
บริเวณแปลงผักในรีสอร์ท รัฐรวีกับมณฑิราเดินเล่นคุยกันอยู่ ”ต้องขอบคุณคุณมณมากนะครับที่มาช่วยผมวันนี้”
”ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่ามณช่วยเพื่อน”
ที่มุมหนึ่ง ภัสสรกกำลังชะโงกหน้าแอบดูรัฐรวีกับมณฑิรา โดยมีรัฐยืนอยู่ข้างหลังภัสสร
“ตาวีกับหนูมณน่ารักจังเลยนะคุณ”
“อ้าวคุณไม่ไปถ้ำพญานครแล้วเหรอ?”
ภัสสรตีแขนรัฐ “คุณก็มาแซวชั้น ก็รู้อยู่ว่าชั้นอ้าง แค่อยากให้ตาวีกับหนูมณอยู่กันสองต่อสอง”