บทละครโทรทัศน์ ฝันเฟื่อง ตอนที่ 12 หน้า 10
ส้มโออึกอัก “คุณวีไปต่างจังหวัดค่ะ”
”ที่ไหน?” อิงอรซักต่อ ”ปราณบุรีค่ะ” ”ไปกับคุณอาทิตย์ใช่ไหม?”
“ใช่ค่ะ”
อิงอรเดินออกไปทันที
ส้มโองงๆ “ทำไมคุณอิงเรียกนายอาทิตย์ว่าคุณอาทิตย์?”
อีกด้านหนึ่ง ภูวเดชขับรถเข้ามาจอดที่หน้ารีสอร์ท ลงจากรถอย่างที่คิดว่าเท่ๆ หล่อๆ แล้วถอดแว่นกันแดดออก
รัฐรวี มณฑิรากำลังปิ้งบาร์บีคิวอยู่ด้วยกัน
วิไลลักษณ์มองไม่พอใจที่รัฐรวีใกล้ชิดมณฑิรา “พี่มณคะ! พอแล้วค่ะ ที่เหลือให้นายวีทำก็ได้ พี่มณมากินด้วยกันเถอะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ อีกเดี๋ยวก็จะสุกแล้ว คุณหนูทานก่อนเถอะค่ะ”
รัฐรวีกระซิบกับมณฑิรา “ที่ยังไม่ไปเพราะอยากอยู่ใกล้ผมใช่ไหม?”
“เมื่อไหร่โรคขี้ตู่ของนายจะหายสักที”
วิไลลักษณ์มองรัฐรวีที่สนิทสนมกับมณฑิราแล้วไม่ชอบใจ หันไปหาอาทิตย์ “คุณอาทิตย์...ช่วยไปบอกนายวีให้เลิกมาเกาะแกะพี่มณได้ไหมคะ วิไลลักษณ์ไม่ชอบ!”
“อ้าว ทำไมล่ะครับ? จริงๆ ต้องถือเป็นโชคดีของพี่มณด้วยซ้ำนะครับที่นายวีชอบ” วิไลลักษณ์ไม่พอใจ “นี่คุณอาทิตย์คิดว่าพี่มณเป็นคนยังไงคะ? แค่คนขับรถมาชอบก็ต้องถือเป็นโชคดีขนาดนั้น?!”
“ใจเย็นๆ ครับ ผมไม่ได้ดูถูกพี่มณ ผมหมายความว่า นายวีเป็นคนดี ไม่ติดเหล้า ไม่เจ้าชู้ เค้าต้องดูแลพี่มณได้ดี ผมรับประกันเลยครับ”
วิไลลักษณ์ยังไม่วางใจอยู่ดี
มือถือของมณฑิราสั่น หญิงสาวหันไปหยิบมือถือมาดูมี 18 Missed call กับ Line จากภูวเดชเข้ามา หญิงสาวเปิดอ่าน เห็นข้อความว่า “ตอนนี้ผมอยู่รีสอร์ทที่คุณมณพัก ผมจะรออยู่ที่นี่จนกว่าจะได้คุยกับคุณ”
มณฑิราเซ็ง จำต้องหันไปบอกรัฐรวี “ชั้นขอกลับไปเอาของที่ห้องแป๊บนึงนะ”
“ผมไปส่งนะครับคุณมณ”
“ไม่เป็นไร ใกล้แค่นี้เอง นายอยู่ดูแลคุณหนูกับคุณอาทิตย์เถอะ”
รัฐรวีแปลกใจที่มณฑิราดูรีบร้อน วิไลลักษณ์กับอาทิตย์เดินเข้ามา วิไลลักษณ์เห็นมณฑิราเดินออกไปไกล ท่าทางรีบร้อนจึงถามขึ้น “พี่มณไปไหนเหรอนายวี?”
“บอกว่าจะกลับไปเอาของที่ห้องครับ”