บทละครโทรทัศน์ คุ้มนางครวญ ตอนที่ 27 หน้า 3
4 มีนาคม 2557 ( 15:50 )
1.2M
ในห้องคนไข้ มาดามสุลืมตาโพลงอยู่บนเตียง ขอบตาคล้ำ หน้าซีด ปากแตกระแหง ผมฟูกว่าสิงโต ฐาปกรณ์ยืนปลงสังเวชอยู่ พิมพ์ดาว พิมพ์เดือนยืนอึ้งอยู่ปลายเตียง เห็นกระเช้าของเยี่ยมวางอยู่บนโต๊ะ
“โปรโมทบ้าอะไร ดูเมียผมซี”
“หนูโทรไปหามหาจรวย คุณมหาบอกว่าอาถรรพ์ถูกทำลายค่ะ วิญญาณที่ถูกขังไว้หลุดออกมาได้แล้ว” พิมพ์ดาวบอก
“ก็เพราะทีมงานคนค้นผีแหละค่ะที่ก่อเรื่อง” พิมพ์เดือนย้ำ
“ไม่ต้องโทษใครหรอก ต้องโทษอีนี่แหละ”
ฐาปกรณ์ชี้หน้าเมีย อารมณ์ขึ้น ทันใดมาดามสุก็ร้องวิ๊ด กระถดถอย ชี้นิ้วระริกระรัว
“ไปนะไป อีผี...ฮือ เชน...ผีดิบ ผีอกกลวง ผีอกทะลุ ฮือ ผัวขา”
พิมพ์ดาว พิมพ์เดือน ทั้งตกใจ ทั้งสงสารและทุเรศ พยาบาลเข้ามาดู
ฐาปกรณ์ยังคงหนักใจ พิมพ์ดาว พิมพ์เดือนให้กำลังใจ
“เมื่อวันก่อน ผมเพิ่งตัดตอน 1-2 เสร็จ เอาไปให้ช่องดู ช่องวางไว้ว่าจะฉายปลายเดือนหน้า”
“อีกเกือบ 2 เดือน”
“ใครบอกล่ะ พอมีข่าวผีอาละวาด ช่องก็โทรมาเลื่อน”
“เลื่อนออกไปหรือค่ะ” พิมพ์เดือนถาม
“ไม่ใช่เลื่อนออก เลื่อนเข้า ช่องเลยให้เสียบแทนเรื่องมณีมรณะให้ลงอาทิตย์หน้าเลย”
“ตายจริง แล้วจะตัดทันหรือคะ” พิมพ์ดาวอึ้ง
“ไม่ทันก็ต้องทันแหละ อ้อ ลืมไป” ฐาปกรณ์ตบกระเป๋าเสื้อ ล้วงของอย่างหนึ่งออกมา
“นี่ของหนูใช่ไหม” พิมพ์ดาว พิมพ์เดือน เห็นว่าคือเขี้ยวเสือไฟ
“เขี้ยวเสือไฟ”
“เขี้ยวเสือไฟของหนู ตกลงยายมาดามสุนี่เองขโมยไป ผมต้องขอโทษหนูด้วย เฮ้อ มีเมียผิด คิดจนเมียตายจริงๆ”
พิมพ์ดาวรับมาอย่างยินดี พิมพ์เดือนแทบเต้น
“ไม่เป็นไรค่ะ แค่ได้คืนมาก็ดีที่สุดแล้ว”
“อ้อหนู พรุ่งนี้มีงานเปิดตัวละครนะ นี่ยังไม่รู้เลยว่าได้ที่ไหนแน่ สคริปต์คงไปเสร็จเอาหน้างานน่ะแหละ”