บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 10 หน้า 5
เปรมจิตเดินมาเห็นดาวอยู่ด้วย ก็แปลกใจ “ทำอะไรกันอยู่”
“อ๋อ ทักทายน้องเขาเฉยๆครับ เห็นมาใหม่ เลยทำความรู้จักซะหน่อย”
“..ค่ะ ดาวขอตัวนะคะ” ดาวเข้าห้องไป
เปรมจิตหันมาถามท้อปด้วยความไม่พอใจ “วันก่อนก็แนะนำไปแล้วนี่ ทำไมต้องทำความรู้จักกันอีก”
“แหม ก็แค่คุยเฉยๆน่า” ท๊อปรีบเปลี่ยนเรื่อง “เอ้อ ผมมีน้ำมันอโรม่าขวดใหม่มา หอมมากเลย ลองเลยไหมจ๊ะ”
“ไม่ต้อง ไม่มีอารมณ์”
“ไม่มีอารมณ์จริงเหรอ” ท๊อปพูดพร้อมกับเข้าไปซุกไซ้
“ท๊อป... ไม่เอาน่า” เปรมจิตร้องห้ามทั้งๆ ที่เริ่มเคลิ้ม
ท๊อปยิ้มโอบเปรมจิตเดินออกไป แต่เปรมจิตยังแอบหันมามองทางห้องดาวอย่างไม่วางใจ
แพรวแพรโผล่ออกมาจากอีกมุม เห็นทุกอย่าง ก็ได้แผนใหม่ “เสร็จฉันแน่นังดาว”
ทางด้านดนัยช่วยชัชชนม์ทายา “พี่แกเขาเกลียดอะไรแกนักหนาวะ”
“บอกแล้วไง มันไม่ใช่พี่ฉัน “
“เออๆ ลูกแม่แกอีกคนอะ หรือว่าเขาอิจฉาแก? ...แต่ก็ไม่น่านะ ดูแกดิ้ ไม่ได้จบนอกแบบเขา บริษัทก็จะเจ๊งแหล่มิเจ๊งแหล่ จนก็จน แย่กว่าทุกอย่างเลย”
“เฮ้ยๆ พอละ”
“หรือว่าตอนเด็ก แกไปทำไรเขาวะ”
ชัชชนม์ชะงัก “มันแค่กลัวว่าฉันจะไปยุ่งกับคนของมันก็เท่านั้นแหละ”
“หืม? คนของเขานี่ใครวะ”
ชมพูนุชเคาะประตูที่เปิดอยู่ แล้วเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกระเช้าของบำรุง “สวัสดีค่ะ”
ดนัยเห็นก็อึ้ง
“คนนี้ไง”
ดนัยอึกอัก “คุณชมพู่? คุณพุฒิเค้า....”
ชัชชนม์เดินไปรับชมพูนุช
“ดีขึ้นบ้างไหมคะ นี่ของเยี่ยมจากคุณพุฒิค่ะ”
ชัชชนม์อึ้ง “อะไรนะครับ?”
“จริงๆก็ จากบัตรเครดิตเขาน่ะค่ะ ฉันว่าเขาต้องไถ่โทษคุณบ้าง” ชมพูนุชพูดพร้อมกับชูบัตรเครดิต ชัชชนม์หัวเราะ
ดนัยรีบเข้ามาเจ๋อ “ไม่พอหรอกครับ ต้องเอาคืนให้เท่ากับที่ไอ้ชัชโดน”