บทละครโทรทัศน์ มงกุฎริษยา ตอนที่ 22 หน้า 2
ชมพูนุชเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองแสดงความรู้สึกงอนออกไป รีบพูดปฏิเสธ “ฉันไม่ได้โกรธ ฉันแค่รำคาญที่คุณตื๊อ”
ชมพูนุชหันเดินหนีจะเข้าบ้าน พุฒิพัฒน์คว้าแขนไว้อีก จับชมพูนุชมามองหน้าคุย “เดี๋ยวพู่... คุณแน่ใจนะว่าคุณไม่ได้คิดอะไรกับผมเลย”
ชมพูนุชอึ้ง แล้วฝืนใจตอบ “..ค่ะ ฉันไม่เคยคิดอะไรกับคุณเลย” ชมพูนุชเดินเข้าบ้าน
พุฒิพัฒน์ยังค้างคาที่ยังไม่ได้อธิบาย เขากลับขึ้นรถ ในรถตู้ดาวยังนั่งอยู่ในรถเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ดาวรู้สึกเศร้าและเจ็บ
ดาว ปราง ลีน่านุ่งผ้าขนหนูกระโจมอกเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ปรางกำลังทาครีมให้ลีน่าบริเวณหลัง ดาวทาครีมอยู่เหมือนกัน ดาวเอื้อมแขนทาหลังอย่างลำบาก
ชมพูนุชเพิ่งอาบน้ำเสร็จเข้ามาเห็น “ดาว ฉันทาให้” ชมพูนุชจะเข้าไปหยิบขวดครีม
“ไม่ต้อง ฉันทาเสร็จแล้ว” ดาวมึนตึง ลุกไปใส่เสื้อผ้า
ชมพูนุชเสียใจคิดว่าดาวยังโกรธ ชมพูนุชอยากจะขอโทษอยากจะเคลียร์หลายๆเรื่องกับดาว “ดาว ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ ฉันจะให้ช่วยแว๊กซ์ขนให้หน่อย”
“ฉันจะนอนแล้ว ชวนปรางกับลีน่าไปสิ”
ปราง ลีน่า เหล่มอง ไม่อยากไป
“ไม่เป็นไร เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้” ชมพูนุชรู้สึกค้างคาใจ อยากจะเคลียร์กับดาว
ในห้องนอน 2 สาวๆต่างคนต่างมีกิจกรรมของตัวเอง เมซี่นอนกำลังจะหลับ เขียดกำลังดูมือถืออ่านอะไรอยู่คนเดียว ฟ้ารุ่งนอนหันหลังนิ่ง
ปุ้มกำลังไหว้โกศที่หัวเตียง “แม่จ๋า อีกไม่กี่วันก็จะขึ้นเวทีแล้วนะจ๊ะ แม่อวยพรให้หนูได้มงกุฎด้วยนะ หนูจะทำเต็มที่ตามที่แม่สอนทุกอย่างเลยจ้ะ” พูดจบปุ้มก็ร้องเพลง “เมื่อสุริยนต์ ย่ำสนทยา จะกลับบ้านนาตอนชื่อเสียงเรามี ลำบากลำบนถึงอดจะทนเต็มที่ นักร้องบ้านนอกคนนี้ จะกล่อมน้องพี่และแฟนเพลง...”
เมซี่รำคาญ “โว้ย! กล่อมไกลๆไป จะนอน!”
“อ้าว ก็กล่อมให้นอนอยู่นี่ไงจ๊ะ”
“ไม่ต้อง หนวกหู รำคาญ”
“ชนใดที่ไม่มีดนตรีการ ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก...”
“ยูบ่นอะไรของยู แอมน๊อตอันเดอร์สแตนด์”
ปุ้มไปนอนบ้าง เมซี่นอนต่อ