บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ มงกุฎริษยา ตอนที่ 24 หน้า 3
ชมพูนุชได้ยินดังนั้นก็ดีใจ “ขอบคุณมากค่ะคุณเกรซ” ชมพูนุชวางสาย “พี่คะ ไปเพชรบุรีด่วนเลยค่ะ” เธอรีบขึ้นรถไปอย่างกระตือรือร้น
ที่โรงพยาบาล แช่มนอนซึม ลืมตาโพลงอยู่บนเตียง สร้อยนั่งกินแอปเปิ้ลในตะกร้าของเยี่ยม เปิดทีวีดูไม่สนใจแช่ม
“และเมื่อคืนนี้เราก็ได้ Miss Perfect Thailand คนล่าสุดแล้วนะคะ นั่นก็คือนางสาวชมพูนุช สุดสว่างศรี หรือน้องชมพู่ค่ะ...”
แช่มมีปฏิกิริยาตอบกลับกับทีวี ตื่นเต้นที่ได้เห็นชมพูนุช พยายามขยับชี้ไปที่ชมพูนุช “อือ... อือ...”
“โอ้ย รู้แล้ว เห็นข่าวอีชมพู่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว กับอีแค่ลูกได้เป็นมิสเปอเฟกอะไรเนี่ย มันน่าตื่นเต้นยังไง “
“อือ... อือ...”
“โอ้ย รำคาญ ทั้งลูกทั้งพ่อเลย “
สร้อยปิดทีวี แช่มพยายามส่งเสียงดังขึ้น “อืออ...”
“มันอยู่ในทีวี ไม่ได้มาตัวเป็นๆซะหน่อย ถ้ามันห่วงแกจริงนะ มันไม่แค่โทรมาหรอก มันต้องมาหาแล้ว เดี๋ยวพอมันได้ดี มันก็ทิ้งแก”
แช่มไม่เห็นด้วย “อืออออออ”
“โว้ยยยยย เงียบ เดี๋ยวปั๊ดยัดแอปเปิ้ลเข้าปากทั้งลูกเลย โว้ย!” สร้อยหยิบแอปเปิ้ล จะเข้าไปยัดปากแช่ม แต่มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นซะก่อน “โอ้ย อีพยาบาลนี่ก็จะเคาะทำไม ก็เข้ามาสิ ประตูห้องมันเคยล๊อคหรือไง”
ประตูเปิดสร้อยหันไป อึ้ง “ฟ้า?...”
“สวัสดีค่ะน้าสร้อย ลุงแช่ม”
สร้อยงงที่เห็นฟ้ารุ่งมาหา
รถตู้มาจอดหน้าโรงแรม ชมพูนุชลงจากรถอย่างผิดหวังมีทีมงานลงตามมา
“ขอโทษนะคะน้องชมพู่ แต่พอรายการนี้เขารู้ว่าน้องชมพู่ว่าง เขาก็รีบขอคิวเลย แล้วนี่ก็เป็นรายการใหญ่ด้วยนะคะ”
“พู่ก็ไม่ได้ว่างซะหน่อย พู่ต้องไปหาพ่อ”
ดวงเดือน เลม่อน รีบลงจากรถ มาหาชมพูนุช
ดวงเดือนดุ “ชมพู่! อย่าเอาแต่ใจได้ไหม “
เลม่อนสอน “ตอนนี้หนูไม่ใช่ชมพู่ เด็กปาดตาลในตลาดแล้วนะ หนูเป็นตัวแทนของหญิงไทยที่สมบูรณ์แบบ เป็นหน้าเป็นตาของเวทีนี้ ทุกคนเขาฝากความหวังไว้ที่หนูนะ”