บทละครโทรทัศน์ มหัศจรรย์รักข้ามกระดาษ ตอนที่ 18 หน้า 2

ทุกคนร่วมลุ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้น

เงียบ

ทุกคนมองหน้ากันว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างรึเปล่า? แต่ทุกอย่างนิ่งสนิท จึงเห็นว่าที่ไคโรพยายาม ทำมันผิดพลาด  ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ทุกคนมองเขม่นไปทางไคโร ไคโรเหลือบมามองทุกคนอายๆ

แวนด้าโผล่หน้าเข้ามามองสงสัยว่าไคโรเล่นบ้าอะไรไม่เกิดประโยชน์ “ทำอะไรอ่ะ!?”

แวนด้าถามแบบอยากรู้จริงๆว่าทำแล้วเกิดประโยชน์อะไร  ไคโรโวยวายเพราะเขิน แวนด้าจึงทำเสียง ชู่ว! ให้ไคโรเงียบ แวนด้ากึ่งกระซิบ “ลูน่านอนอยู่”

ไคโรฟึดฟัด หงุดหงิดใจที่ทำอะไรไม่ได้ แต่ก็เป็นห่วงลูน่า จึงปล่อยมือออกจากหนังสือ เซ็งๆ ยอมให้ก่อนแล้วค่อยหาทางใหม่ แวนด้าเดินกลับไปนั่งลูบผมลูน่าต่อเบาๆ

สกาย โฮชิ ไคโร เงียบกริบ

“เราจะทำยังไงกันดีเจ้าหญิง”

สกายคิดๆ ว่าจะมีใครช่วยเรื่องนี้ได้อีก ก่อนจะคิดถึงใครคนหนึ่ง หน้าตามีความหวัง “ศาสตราจารย์ซิง!”

บ้านศาสตรจารย์ซิง ภายในห้องนั่งเล่น เห็นศาสตรจารย์ซิงถือหนังสือการ์ตูนขึ้นมามอง ศาสตราจารย์ซิงอึ้งๆ

ศาสตราจารย์ซิงมองหนังสือการ์ตูนนักรบที่รักในมือ เห็นเป็นภาพตัวการ์ตูนโฮชิ และไคโรในฉากต่อสู้กันก่อนหลุดออกมา ศาสตรจารย์ซิงค่อยๆเลื่อนหนังสือลง มองโฮชิที่นั่งอยู่ฝั่งซ้ายของ สกาย และไคโรที่นั่งฝั่งขวาของสกาย

ศาสตรจารย์ซิงพึมพำ “แน่ใจนะว่าลองมาทุกวิถีทางแล้ว?”

สกายพยายามอธิบายกับศาสตราจารย์ซิง “ทุกวิธีแล้วค่ะ แต่ก็ไม่ได้เลย …เหลือเวลาแค่สองวันเอง”

สกายท่าทางใจเสียเหมือนจะร้องไห้เพราะกลัวว่าโฮชิจะสลายไป โฮชิรู้ว่าสกายรู้สึกอะไรอยู่ จึงบีบที่ไหล่สกาย อย่างเป็นห่วง ปลอบใจและให้กำลังใจ ไคโรมองดูอยู่ อยากแซว จึงกระแอมใส่ “อะแฮ่ม! …เจ้าหญิง”

โฮชิเอามือออกจากสกายทันที หันไปมองค้อนใส่ไคโรแบบท้าว่า “เดี๋ยวเถอะ โดนแน่”

ที่มุมหนึ่ง ศาสตราจารย์เดินไปที่ชั้นวางของในบ้าน ท่าทางครุ่นคิดแล้วหยิบก้อนอุกกาบาตที่โชว์อยู่ขึ้นมามองดู เช็ดๆ ขัดๆ ขัดไปก็สงสัยไป ศาสตรจารย์ซิงเช็ดอุกกาบาตไปพูดไป

“เศษอุกกาบาตจากกดวงดาวบนท้องฟ้า …มองผ่านๆก็อาจเป็นเเค่ขยะจากอวกาศที่ไร้ประโยชน์ แต่ใครจะรู้ว่าวันนึงเราอาจค้นพบดาวดวงใหม่จากขยะที่ไร้ประโยชน์นี่ก็ได้…” ศาสตรจารย์ซิงคิดๆ “…ทุกสิ่งทุกอย่างในจักรวาลนี้ มันมีเรื่องราวของมันเอง ทุกอย่างมันมีที่มาที่ไปที่สามารถอธิบายได้”