บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 24 (ตอนจบ)

ขบวนรถของโอะนิซึกะแล่นทะยานผ่านถนนเปลี่ยว มุ่งหน้าไปยังคลังสินค้ารถไฟ ภายในรถ ทุกคนต่างนั่งเคร่ง เงียบมาก

ริวเตือน “ใกล้ถึงคลังสินค้ารถไฟแล้ว ทุกคนระวังตัวด้วย”

ทาเคชิสำรวจดาบคู่กายในมือ พยายามข่มอารมณ์ที่ร้อนรุ่ม เป็นห่วงแพรวดาว ริวเห็นท่าทางทาเคชิ จึงแตะไหล่ทาเคชิบีบแน่น อย่างให้กำลังใจกัน ทาเคชิสบตาริว แล้วหันมองไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น ไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น

ในโกดังคลังสินค้ารถไฟ เคนอิจิเดินตรวจความเรียบร้อยหน้าคลังสินค้ารถไฟ มองฝ่าความมืดออกไป เคนอิจิเห็นแสงไฟจากรถยนต์สว่างวาบเข้ามา เคนอิจิตกใจ กระชากดาบออกมาจากฝัก เมื่อเห็นรถตู้หลายคันของโอะนิซึกะพุ่งทะยานชนประตูรั้วเข้ามาจอด 

“พวกมันมาแล้ว!”

เหล่าลูกน้องซะโต้กรูเข้าไปล้อมรถโอะนิซึกะไว้รอคำสั่ง ทาโร่กับโคจิก้าวลงมาจากรถพร้อมลูกน้องโอะนิซึกะ

เคนอิจิเย้ยหยัน “ไม่นึกว่าโอะนิซึกะโซเรียวจะส่งสุนัขรับใช้มาแทน”

โคจิปรามาส “แค่สุนัขจรจัดอย่างพวกแก ไม่ต้องถึงมือโซเรียวหรอก” 

ทาโร่หยามซ้ำ “พวกเราจะตีสุนัขอย่างแกให้ตายคามือ!”

ทาโร่ โคจิ และลูกน้องโอะนิซึกะกระชับดาบในมือ เตรียมพร้อมต่อสู้ 

เคนอิจิเงื้อดาบวิ่งเข้าหาทาโร่ “ย้าก...”

ทาโร่คำรามเสียงดังอย่างไม่เกรงกลัว  ทั้งสองกลุ่มต่างวิ่งเข้าปะทะกัน

ภายในโกดัง แพรวดาวตาตื่นทั้งที่ร่างกายอ่อนเพลีย ไม่มีแรง เมื่อได้ยินเสียงการต่อสู้ดังมาจากข้างนอก 

“ทาเคชิมาช่วยฉันแล้ว...” แพรวดาวดีใจระคนเป็นกังวล ห่วงทาเคชิ

ทาเคชิ คัตสึ เซกิ พาลูกน้องโอะนิซึกะอ้อมจากด้านหลัง บุกมาถึงหน้าโกดังอีกด้านหนึ่ง 

 ริกิ จูโร่ และลูกน้องมิซาว่า กรูกันออกมาขัดขวาง ราวกับรอคอยอยู่นานแล้ว

“ในที่สุด ก็ถึงวันชำระแค้น”

“ปล่อยเซโกะออกไป เธอไม่เกี่ยว!”