บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 9 หน้า 5
คอนโดรามิล ประตูห้องถูกเปิด...อาคมเดินถือถุงขยะออกมา เภตรากับรามิลยืนแอบอยู่ หน้าตื่นเมื่อเห็นว่านกยูงมา
“เชิญคุณนกยูงตามสบายนะครับ เดี๋ยวผมเอาขยะไปทิ้งแล้วจะขึ้นมาช่วยนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ห้องคุณมิลแค่นี้ นกยูงทำความสะอาดแป๊ปเดียวก็เสร็จค่ะ”
“ครับ” อาคมลงลิฟท์ไป นกยูงกลับเข้าไปในห้อง
“แล้ว 2 คนนั้นเข้าไปได้ยังไง” รามิลถาม
“ไอ้คมคงเอากุญแจห้องผมมาจากโรงพยาบาลแน่ ๆ เดี๋ยวผมเข้าไปเอากุญแจสำรองออกมาก่อน ไม่งั้นนกยูงจะรู้ว่าเราอยู่ที่นี่”
ในห้องนอน เภตราปีนเข้าไปเอากุญแจ เฉียดกับนกยูงนิดเดียว
หน้าห้อง เภตรากับรามิลปีนจากระเบียงเข้ามา รามิลจะกดลิฟท์แต่เภตราบอกให้ลงบันไดหนีไฟแทน
อาคมจะขึ้นลิฟท์แต่ติดคนขนของเลยเดินขึ้นบันไดหนีไฟแทน “พี่มิล...คุณเภ”
รามิลและเภตราหันมองอาคม ตกใจ...เอาไงดีวะ
เภตรากับรามิลยืนแบบแอบ ๆ แถวท้ายรถอาคม อาคมยืนมองอาการ2 คนอย่างสงสัย
“นี่มันอะไรกันครับพี่ ทำไมคุณเภตรามาอยู่กับพี่”
รามิลเล่นใหญ่แมนมาก “คือ คุณเภตรายังไม่ปลอดภัยฉันยังต้องดูแลคุ้มครองเธอใช่มั้ยคุณเภ”
เภตราใส่จริต “ใช่ค่ะ เภตรายังกลัวยังไม่กล้าเผชิญโลกภายนอก ยังต้องให้ผู้หมวดรามิลดูแลเภตราอยู่ค่ะ”
“แล้วทำไมพี่ไม่บอกความจริงกับคุณนกยูงล่ะครับ”
เภตราหลุดห้าว “เฮ้ย...ไม่ได้ เอ้ย” เภตรารีบโทนเปลี่ยนเสียง “เดี๋ยวจะเข้าใจผิดกันไปเปล่าๆ”
“เธอ เอ๊ย แก ห้ามบอกคุณนกยูงเด็ดขาดว่าเจอฉันกับคุณเภตราที่นี่ เข้าใจใช่มั้ย”
“ครับ แล้วเมื่อไหร่พี่มิลจะกลับไปทำงานเสียที ตอนนี้สารวัตรยุทธพงศ์สั่งให้ผมตามพี่กลับไปรายงานตัวด่วนภายในสามวัน” รามิลไม่รู้ร้อนรู้หนาว “เหรอ ได้งั้นอีกสามวันเจอกันนะ”
รามิลรีบเดินออกไป เภตราขยับเข้ามาหาอาคม “ดูแลคุณนกยูงดี ๆ นะ”
เภตราตบแขนอาคม แล้วรีบตามรามิลออกไป อาคมยืนงงเป็นไก่ตาแตกกับท่าทีของเภตราและรามิล