บทละครโทรทัศน์ เล่ห์ลับสลับร่าง ตอน 15 หน้า 2
นกยูงในชุดเจ้าสาวแสนหวานเดินออกจากห้องด้านใน จีอึนช่วยยกชายกระโปรงตามมาด้านหลัง
จิตราตะลึงมองความสวยของนกยูงโดยไม่ได้สังเกตหน้าตาลูกสาวที่ไม่ค่อยมีความสุข
“วันนี้ลูกสวยเหลือเกิน สวยเหมือนเจ้าหญิงเลย” จีอึนชูมือถือ เตรียมเซลฟี่ “สวยขนาดนี้ก็ต้องเซลฟี่กันสิคะ มาค่ะ คุณพ่อคุณแม่” ธรรมนูญขยับไปยืนข้างลูกสาว แต่.. “เดี๋ยวจ้ะ.. แม่ยังไม่พร้อม”
ทุกคนชะงักมองจิตราที่เดินไปหยิบอะไรบางอย่างบนโต๊ะวางของ จิตราหันมาพร้อมไม้เซลฟี่ที่ติดมือถือไว้เรียบร้อย ก่อนจะยืดก้าน ปรับแกน ทะมัดทะแมงมาก นกยูง จีอึนหัวเราะขำที่จิตราเตรียมพร้อมขนาดนี้ จิตราเข้าไปยืนประกบนกยูง จีอึนถือไม้เซลฟี่อยู่ข้างนกยูงคอยบอกให้แม่โพสท่าเกาหลีน่ารักๆ
ในคอนโดอาคม อาคมแต่งตัวพร้อมไปงานนั่งมองกล่องของขวัญที่จะให้นกยูงท่าทางหมดอาลัยตายอยากที่โซฟา
ในล็อบบี้คอนโดรามิล เภตราถือถุงเสื้อสูทออกจากลิฟต์มาพร้อมรามิล สัญชาตญาณตำรวจทำให้เภตราสังเกตเห็นล็อบบี้ปราศจากผู้คน ดูผิดปกติ “ผมว่าวันนี้เงียบๆ นะ”
“ยังเช้าอยู่มั้ง ก็ดีแล้วนี่ จะได้ไม่มีใครเห็นฉันวุ่นวายอยู่กับเจ้าบ่าวของชาวบ้าน”
เภตราพยักหน้า พยายามไม่คิดมาก “วันนี้ผมหาที่จอดไม่ได้ เลยไปจอดไกลหน่อย คุณรอตรงนี้ละกัน เดี๋ยวผมเอารถมารับ” รามิลยักไหล่เป็นเชิงโอเค เภตราถือถุงสูทออกไป
รามิลล้วงโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋าแล้วนั่งลงที่โซฟาใกล้ประตู เล่นมือถือฆ่าเวลา เห็นโอเปอเรเตอร์ถูกจับมัดมือมัดเท้า ปิดปาก นั่งกับพื้นหลังเคาน์เตอร์ต้อนรับ โอเปอเรเตอร์พยายามส่งเสียงอู้อี้ขอความช่วยเหลือ แต่รามิลเปิดคลิปรีวิวเครื่องสำอางเสียงดังกลบเสียงไปหมด หน้าจอมือถือรามิลเห็นแบตขึ้นขีดแดง (ต่ำกว่า 2% แล้ว)* มือถือร้องเตือนแบตหมด หน้าจอดับพรึ่บ
“อ๊าย!!” รามิลเก็บมือถือหงุดหงิด ชะเง้อมองหาเภตรา..ฟาดงวงฟาดงา “ถ้าไม่มีพาวเวอร์แบงค์ล่ะก็ แม่จะบ่นให้หูชาถึงงานเลย” ไอ้โม่งขยับมายืนด้านหลังชายหนุ่ม ยกมือที่ใส่ถุงมือปักเข็มฉีดยาสลบเข้าต้นคอรามิล..ฉึก! รามิลร่างกระตุกเฮือก ตาเบิกโพลง ส่งเสียงร้องเจ็บปวดสั้นๆ “โอ๊ย!”
รามิลเอี้ยวมองด้านหลังตามสัญชาตญาณ แต่สติหลุดลอย ร่างทรุดฮวบลงกับโซฟาภายในไม่กี่วินาที
ไอ้โม่งอีกคนที่ซุ่มอยู่กระโจนเข้ามาพร้อมถุงผ้าดำครอบหัวรามิลด้วยความว่องไวและเงียบกริบ