บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 21 หน้า 4
ห้องพักในโรงแรม คามินประคองกรนันท์เข้ามาพักในห้อง “เกรซต้องขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้เจ้าชายต้องเสียเวลา ต้องพาเกรซมาพักแบบนี้”
“ก็คุณปวดหัวมาก จะกลับตอนนี้คงไม่ไหว ยังไงพักที่นี่ก่อนแล้วค่อยกลับก็ได้”
“เกรซไม่น่ามาปวดหัวเอาเวลาแบบนี้เลย” กรนันท์เอนไปซบบ่าคามินอย่างอ้อนๆ มือเริ่มจับที่คอเสื้อคามิน
แต่คามินจับมือกรนันท์อย่างรู้ทัน “เดี๋ยวผมไปหายามาให้คุณก่อนดีกว่า คุณรอก่อนนะ”
“รีบไปรีบมานะคะเจ้าชาย”
คามินเดินออกไปจากห้อง กรนันท์ทำท่าเซ็งที่คามินผละไปก่อน แต่คิดอีกทียังมีเวลาที่จะยั่วยวนคามิน กรนันท์มองไปรอบๆห้อง เห็นเชิงเทียน เครื่องหอมที่วางอยู่มุมห้อง ก็หวังสร้างบรรยากาศ กรนันท์จุดเครื่องหอม และจุดเทียน ปิดไฟในห้อง กรนันท์ทอดเสื้อคลุมของตัวเองออก ไปเอนตัวที่โซฟา รอเวลาให้คามินกลับเข้ามาในห้อง
บ้านคณิน กานดานั่งมองแหวนหมั้นของกรนันท์อย่างยิ้มเยาะที่มันไม่มีความหมายอีกต่อไป กำลังจะเก็บเข้ากล่องเพื่อไปคืนให้วิวรรณ
คณินเดินเข้ามาอย่างไม่ชอบใจ “ยัยเกรซไปไหน ทำไมป่านนี้ยังไม่กลับมาอีก”
“ปกติ ยัยเกรซไปไหนมาไหน คุณไม่เห็นจะสนใจ คืนนี้คิดจะมาสนใจเวลากลับของลูกทำไม”
“แล้วคุณล่ะ ปกติคุณต้องคอยโทรตาม โทรถามว่ายัยเกรซจะกลับเมื่อไหร่ แต่คืนนี้กลับไม่สนใจ”
“เพราะฉันรู้ว่าลูกอยู่กับเจ้าชายคามิน ฉันถึงไม่จำเป็นต้องห่วง จะกลับเช้าเลยฉันก็ไม่ว่า”
คณินโกรธ “กานดา ยัยเกรซเป็นผู้หญิง คุณสนับสนุนลูกให้ทำเรื่องไร้ยางอายแบบนี้ได้ยังไง เกียรติยศ ศักดิ์ศรีของยัยเกรซใครจะรับผิดชอบ นึกจะหมั้นกับคนนี้ก็หมั้น นึกจะแต่งกับคนนั้นก็แต่ง “
“ก็ได้ พรุ่งนี้ฉันจะเอาแหวนหมั้นนี่ไปคืน จะได้ไม่ต้องมีใครยกเอาคำว่าคู่หมั้นมาค้ำคอขัดขวางความสุขของยัยเกรซอีก” กานดาเดินหนี
คณินได้แต่มองตามอย่างโมโหแต่ทำอะไรไม่ได้
กรนันท์สยายผมรอให้คามินกลับเข้ามาท่ามกลางแสงเทียนสลัวในห้อง เสียงประตูห้องเปิดเข้ามา พร้อมเสียงฝีเท้า กรนันท์คิดว่าเป็นคามิน รีบตรงเข้าไปกอดยั่วยวน “ทำไมไปนานนักล่ะคะเจ้าชาย ไหนว่าจะไปเอายามาให้เกรซไงคะ เกรซรอจนหายปวดหัวแล้วนะคะ” กรนันท์เห็นคามินเงียบไปก็เอะใจ เงยหน้าขึ้น คนที่กรนันท์กอดอยู่เป็นไคซัจ กรนันท์รีบผละออกจากไคซัจอย่างไม่พอใจ “นาย เข้ามาได้ยังไง”
“เจ้าชายให้ผมเอายามาให้คุณ” ไคซัจส่งยาแก้ปวดให้กรนันท์
กรนันท์ปัดมือไคซัจ “เจ้าชายไปไหน ทำไมถึงต้องให้พวกคนรับใช้มาแทน” กรนันท์เดินไปเปิดไฟ หยิบเสื้อคลุมมาสวมมองไคซัจอย่างรังเกียจ