บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 23 หน้า 5

พริริสาตกใจ เห็นคามินก็ทำหน้าตูมใส่ “พี่คามินชอบแกล้งริสา”

“พี่ขอโทษ แอบมาอธิษฐานอะไรกับพระจันทร์”

“ริสาไม่ได้อธิษฐาน แต่มาถามพระจันทร์ต่างหาก”

“ถามพระจันทร์ ริสาถามเรื่องอะไร”

พริริสาเศร้าๆ “ริสาถามพระจันทร์ว่าทำไมพ่อถึงไม่รักริสากับแม่ ทำไมต้องให้คนมาทำร้ายพวกเรา พี่คามินว่าพระจันทร์จะตอบที่ริสาถามได้ไหม”

คามินมองพริริสาอย่างสงสาร ลูบผมพริริสาอย่างปลอบโยน ทำได้แค่อยู่มองพระจันทร์เป็นเพื่อนพริริสา

หน้าห้องผ่าตัด พยาบาลเอาเอกสารมาให้พีรดาเซ็นยินยอม  ทุกคนได้แต่หวังว่าเลือดของคณินจะช่วยพริริสาได้

คณินนอนให้เลือดอยู่ ใจเฝ้าคิดเป็นห่วงพริริสา ความรู้สึกผิดที่ไม่เคยได้ดูแลลูกเลยแล่นเข้ามาจับใจ “ริสาลูกจะต้องไม่เป็นอะไร” เลือดจากแขนคณินไหลเข้าถุงเพื่อไปช่วยเหลือพริริสา

พริริสาอยู่ในห้องผ่าตัดใส่ท่อช่วยหายใจทางปากเห็นทีมหมอและพยาบาลกำลังช่วยกันผ่าตัดอยู่ ที่จอเครื่องวัดสัญญาณชีพ ความดันของพริริสาตกลงเหลือแค่ 40

หมอเหลือบมองจอก่อนตัดสินใจ “ขอเลือดเพิ่ม”

พยาบาลเปลี่ยนถุงเลือดให้พริริสา พริริสานอนนิ่งเหมือนกำลังตกอยู่ในห้วงฝัน

พริริสาเหมือนอยู่ในความฝันเดินเข้ามาในบ้านเช่า เหมือนได้ย้อนกลับไปในอดีตวัยเด็ก“ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้”

ที่โต๊ะในบ้านมีรูปวาดสมัยเด็กๆที่พริริสาเคยวาดไว้วางอยู่ พริริสาเดินไปหยิบขึ้นมาดู

พีรดาเข้ามาดูพริริสาที่กำลังวาดรูปอยู่ “วาดอะไรอยู่น่ะริสา”

“ริสาวาดรูปตัวเอง รูปแม่ แล้วก็กำลังจะวาดรูปพ่อ แต่ริสานึกไม่ออกจะวาดพ่อออกมายังไง” พริริสาสงสัยตามประสาเด็ก “แม่จ๋า แล้วพ่อจะรักริสาเหมือนที่แม่รักริสาไหมนะ”

พริริสามองดูที่ตัวเองเคยวาดไว้ด้วยดวงตาเศร้า “ริสาเกลียดเขา เกลียดคนใจร้าย เขาไม่เคยรักริสากับแม่เลย” น้ำตาแห่งความอัดอั้นไหลรินออกมา

“ริสาลูกพ่อ” พริริสาได้ยินเสียงคณินเรียกลอยมาจากด้านนอก

สนามเด็กเล่น พริริสาเดินมาที่สนามเด็กเล่น นึกแปลกใจที่เดินมาที่นี่ได้อย่างไร เห็นเพื่อนๆในวัยเด็กของพริริสาวิ่งเล่นกันอยู่

เด็กหญิงเข้ามาจับมือพริริสาอย่างคุ้นเคย “ริสา ไปเล่นชิงช้ากัน” เด็กหญิงดึงพริริสาไปนั่งที่ชิงช้า แล้วหยิบอมยิ้มส่งให้ “ลุงใจดีเอาขนมมาให้”

“ลุงใจดี?”