บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 14 หน้า 4
วิวรรณและธีภพได้ยินที่คณินถามก็พากันนิ่งงันไป
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณคณิน ตาภพคงเหนื่อยจากการเดินทางเมื่อเช้า ก็เลยบ่นไปเรื่อยเปื่อย” วิวรรณแก้ต่าง
“ถ้าเป็นอย่างที่คุณวิว่าผมก็โล่งใจ เพราะผมคงไม่ยอมให้ใครเห็นการหมั้นหมายกับลูกสาวผมเป็นเรื่องเล่นขายของ” คณินเสียงเข้มจนธีภพอยากอธิบาย แต่ไม่อยากทำให้วิวรรณต้องมีปัญหาจึงได้แต่ถอนใจ
บ้านคณิน หลังงานแขกเหรื่อกลับไปหมดแล้ว กรนันท์ทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาทำหน้าเบื่อโลก “ดูพี่ภพไม่ดีใจที่ได้หมั้นกับเกรซเลย”
ดร.กฤษก็พอจะมองออก จึงพูดออกไปตรงๆ เพื่อสะกิดคนอื่นๆ บ้าง “นั่นสิ ตกลงภพเขาถูกบังคับมาใช่ไหม”
กรนันท์ไม่พอใจที่ถูกตอกย้ำ “คุณปู่!”
จินตนารีบแทรกอย่างไม่แยแส “จะถูกบังคับหรือเต็มใจ ตอนนี้มันก็ไม่สำคัญหรอกคุณ” จินตนาจับมือกรนันท์ที่สวมแหวนมาโชว์ “ยังไงแหวนหมั้นก็สวมอยู่ที่นิ้วของยัยเกรซแล้ว” จินตนาบอกกับกรนันท์ “ในงานมีผู้หลักผู้ใหญ่ มีนักข่าว พรุ่งนี้สังคมก็จะรับรู้โดยทั่วกันว่าหลานย่าคือคู่หมั้นของธีภพ”
“จริงอย่างที่คุณย่าพูดทุกอย่าง หนูควรจะยิ้มเข้าไว้นะลูก เพราะหมั้นกันแล้วอีกไม่นานงานแต่งก็ต้องตามมา” กานดาเห็นด้วย
“วันนี้เพิ่งจะมีงานหมั้น คิดไปถึงเรื่องงานแต่งแล้วเหรอกานดา ไหนว่าหมั้นกันไปก่อนไม่ใช่เหรอ” ดร.กฤษติง
“มีงานหมั้นแล้วก็ต้องมีงานแต่ง ก็ถูกแล้วนี่คะคุณพ่อ ยิ่งสมัยนี้คนรุ่นใหม่ใจร้อนกันจะตายไป เราช่วยเขาคิดเตรียมงานไว้แต่เนิ่นๆ ถึงเวลาจริงๆ จะได้ไม่ฉุกละหุกไงคะ”
กรนันท์ยิ้มกว้างคล้อยตามกานดาและจินตนา เริ่มคิดฝันไป “งั้นตอนงานแต่งเกรซขอจัดแบบใหญ่ๆ เลยนะคะ ไม่เอาเล็กๆ แบบงานหมั้นวันนี้นะคะ”
“ได้เลย หลานย่าแต่งงานทั้งที่ จะต้องจัดให้ใหญ่โตสมกับที่เป็นทายาทคนเดียวของบูรพเกียรติ เอาให้เป็นทอล์คออฟเดอะทาวน์เลย” ดร.กฤษได้แต่ฟังไปส่ายหน้าไปอย่างปลงๆ
ที่โรงพยาบาล ธเนศติดกระดุมเสื้อเม็ดสุดท้าย แต่งตัวเตรียมจะกลับบ้าน พอรู้ว่าลูกชายเพิ่งถูกจับหมั้นมาก็ได้แต่มองอย่างเห็นใจ “ก็คิดไว้แล้วว่าแม่เราเขาต้องแอบทำอะไรอยู่แน่ๆ แต่ไม่คิดว่าจะเอาพ่อไปอ้างบังคับเราให้หมั้นกับหนูเกรซสายฟ้าแลบขนาดนี้”
“คุณพ่อก็รู้ว่าผมไม่ได้อยากหมั้น ผมไม่ได้คิดอะไรกับเกรซมากกว่าน้องสาวเลย”
“เอาน่าไหนๆ ก็หมั้นไปแล้วนี่”
“คุณพ่อ!”
“ท่าทางเดือดเนื้อร้อนใจแบบนี้แสดงว่ามีคนที่เรารักชอบเค้าอยู่แล้วใช่หรือเปล่า” ธีภพอึกอักไม่ตอบ ธเนศยิ้มอย่างรู้ทัน “ไม่ตอบแสดงว่ามี ท่าทางจะเป็นคนที่แม่เขาไม่ชอบใช่ไหม เขาถึงได้รีบเร่งจับเราหมั้นขนาดนี้”
“แต่มันก็ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ถูกเลยนะครับ”