บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 1 หน้า 5

กองกำกับการต่อต้านการก่อการร้าย ห้องทำงานเอกสิทธิ์ จดหมายลาออกถูกวางลงบนโต๊ะทำงานเอกสิทธิ์ แต่เอกสิทธิ์ไม่ยอมหยิบจดหมายขึ้นมา เอกสิทธิ์หน้าเครียดเอ่ยถาม “แน่ใจแล้วเหรอสารวัตรว่าจะลาออก”“ครับ”“บอกตรงๆ ผมไม่อยากเสียมือดีอย่างคุณไป ผมอยากให้คุณคิดดูใหม่” เอกสิทธิ์จะเลื่อนจดหมายคืน จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะ จึงต้องรับสาย “ผมผู้การเอกสิทธิ์พูด” เอกสิทธิ์รีบเปลี่ยนน้ำเสียงเป็นสุภาพขึ้น “สวัสดีครับคุณวิวรรณจำได้แน่นอนครับ” ธีภพรู้ทันทีว่าแม่โทรมาบีบเอกสิทธิ์ให้อนุมัติการลาออกอีกทาง“ได้รับแล้วครับ ครับผมก็แค่เสียดาย แต่ในเมื่อเป็นความต้องการของสารวัตรธีภพกับครอบครัว ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ” เอกสิทธิ์ได้แต่เหลือบสายตามมามองธีภพ พลางทำหน้าเสียดายที่ยื้อธีภพไว้ไม่ได้แล้ว ยอมหยิบจดหมายลาออกกลับมา

ธีภพเดินลงบันไดมา อธิรุธรีบวิ่งตามมาถาม “เฮ้ย นี่นายลาออกจริงๆ เหรอ”“ทำไงได้ สุขภาพคุณพ่อฉันไม่ดี ยังไงฉันก็ต้องเลือกไปช่วยงานท่านก่อน”“แล้วผู้การก็ยอมให้นายออกง่ายๆ เนี่ยนะ ไม่คิดจะยื้อไว้หน่อยหรือไง ฉันละผิดหวังกับผู้การจริงๆ เลย”เอกสิทธิ์เดินกระแอมตามลงมา “ผิดหวังกับใครเหรอ ผู้กองอธิรุธ”อธิรุธหันมามอง “เอ่อ...คือ...ผมว่าผมผิดหวังที่ธีภพลาออกน่ะครับ ผู้การก็คงผิดหวังเหมือนกันอะไรทำนองนี้ล่ะครับ”เอกสิทธิ์ ลากเสียงยาว “เหรอออ” อธิรุธได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อนไป เอกสิทธิ์บอกกับธีภพ “ยังไงผมก็ยืนยันนะว่าไม่อยากให้คุณลาออกแต่ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้ว ผมจะรีบจัดการให้ ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้เราได้ร่วมงานกันอีก” เอกสิทธิ์ตบบ่าธีภพอย่างเสียดาย ธีภพเองก็เสียดายที่ต้องลาออกจากงานที่เขารักเช่นกัน

ธีภพเดินออกมาที่หน้ากองกำกับการต่อต้านการก่อการร้าย เห็นนายตำรวจคนอื่นๆ เดินเข้าออกตามปกติ ธีภพหันกลับไปมองด้านหลังอย่างนึกเสียดายที่ต้องออกจากงานตำรวจ แต่ก็ต้องตัดใจ

วังไทรจีส ราอิลตรวจดูแฟ้มเอกสารหลายแฟ้มที่พริริสาเอามาให้ คามินเปิดอ่านดูไปด้วย เห็นภาพถ่ายครอบครัวและการเติบโตของพริริสาตั้งแต่เป็นเด็กหญิงสนิทสนมกับคามินและราอิลตั้งประดับอยู่ จนถึงตอนนี้กลายเป็นเจ้าหญิงที่สง่างาม พริริสาเอ่ยถาม “งานที่ท่านพ่อให้ริสาช่วยจัดการ พอใช้ได้ไหมคะ”คามินหยอก “กลัวล่ะสิท่า ทำงานแรกถ้าพลาดขึ้นมาเสียชื่อเจ้าหญิงราชกุมารีแน่ๆ” พริริสาค้อนใส่คามินก่อนหันมารอลุ้นฟังคำตอบ “อืม...ใช้ได้สิ ริสาเรียนรู้เร็วแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก ทำอะไรก็มุ่งมั่นตั้งใจจนทำออกมาได้ดีทุกอย่าง” พริริสายิ้มภูมิใจที่รามิลชม หันไปเย้ยคามิน “ได้ยินไหมพี่คามิน”“จ้าเจ้าหญิงคนเก่ง”ราอิลถามพริริสา “ดูเอกสารให้พ่อเยอะขนาดนี้เหนื่อยไหม”