บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ เพลิงนรี ตอนที่ 25 หน้า 4

พริริสามองตามอย่างใจหาย ธีภพเองก็เช่นกันเขาอยากหันกลับไปแต่ก็ต้องฟื้นใจตัวเองเดินไป

เวลาเช้า หน้าบ้านพัก พริริสา พีรดาและมิราออกมาเตรียมตัวเดินทางกลับไทรจีส มีรถสองคันจอดรออยู่ หมวดทัดเปิดประตูรถให้ให้พีรดาขึ้นไปนั่ง พริริสายื่นมือจะไปเปิดประตูรถอีกด้านตามความเคยชินพอดีกับธีภพที่เอื้อมมือมาเปิดให้ มือของทั้งคู่แตะกัน ธีภพทำนิ่งเฉยเปิดประตูรถให้พริริสาขึ้นไปตามหน้าที่

พริริสาขึ้นรถ ธีภพเดินไปนั่งที่ด้านหน้า มีหมวดทัดเป็นคนขับ  อธิรุธเปิดประตูให้มิราขึ้นรถอีกคันพร้อมหญิงรับใช้ อธิรุธขึ้นไปขับรถ รถสองคันแล่นออกไป

บ้านคณิน กรนันท์ยืนเหม่อมองออกไปอย่างมีเรื่องต่างๆที่ต้องคิด

คณินเดินเข้ามาหา “ไหนว่าวันนี้จะไปเฝ้าแม่เขาไง นี่พ่อก็ว่าจะไปกับเราด้วยนะ”

“พี่ริสากลับไทรจีสวันนี้ใช่ไหมคะคุณพ่อ”

คณินเห็นกรนันท์เรียกพริริสาว่าพี่อย่างเต็มใจก็ยิ้มออก “ใช่ แต่เขาไม่ให้ไปส่ง ถึงไทรจีสแล้วเขาจะติดต่อมา”

“แล้วพี่ภพละคะ”

“เสร็จงานทางโน้นก็คงกลับมา พ่ออยากให้เขามาช่วยงานที่บูรพเกียรติเหมือนเดิม ริสาเองเขาก็คิดเหมือนกัน”  กรนันท์ได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกไม่สบายใจที่ธีภพและพริริสาจะต้องแยกจากกันจริงๆ และตนก็เป็นหนึ่งในสาเหตุนี้ด้วย

ขบวนรถของพริริสาแล่นออกไปตามถนน ภายในรถไม่มีใครพูดอะไร พริริสาแอบมองธีภพอย่างเศร้าๆเพราะเมื่อถึงไทรจีสเธอกับเขาก็คงไม่ได้เจอกันอีก ธีภพเองก็รู้ตัวเช่นกันพยายามฝืนตัวเองไม่ให้หันไปมองพริริสา

หน้าเซฟเฮ้าส์ราห์มาน ทหารกบฏพร้อมอาวุธพากันขึ้นรถฮัมวี่ที่จอดอยู่หลายคันเตรียมพร้อม ราห์มานเดินมาพร้อมอาซิสและทหารคนสนิท “ทุกอย่างพร้อมแล้วใช่ไหม”

“ครับท่านราห์มาน”

“อีกไม่นานสิ่งที่ท่านพี่เคยปรามาศน้องเอาไว้ จะต้องถูกลบไป” ราห์มานนึกถึงอดีตอย่างแค้นใจ

ราอิลและราห์มานครั้งอดีตยืนมองเขตแดนของไทรจีสอยู่ด้วยกัน

“ไม่ว่าท่านพ่อจะมอบไทรจีสให้ใครดูแล ท่านพี่สัญญาได้ไหมว่ามันจะเป็นของเราสองคน”

“ผิดแล้วราห์มาน ไม่ว่าท่านพ่อจะมอบไทรจีสให้ใครดูแล แผ่นดินไทรจีสก็ไม่ใช่ของเราสองคน แต่เป็นของประชาชนทุกคนต่างหาก”

ราห์มานหัวเราะ “ท่านพี่อย่าเอาคำพูดสวยๆ มโนคติพวกนี้มาพูดกับน้องเลย หรือท่านพี่คิดจะเก็บไทรจีสไว้เป็นของตัวเองคนเดียว”