บทละครโทรทัศน์ เพลิงนรี ตอนที่ 9 หน้า 7
“เลขาคุณลงทุนเสี่ยงอันตรายขนาดนั้น ถ้าผมไม่ช่วยก็จะใจร้ายใจดำไปนะครับ คุณนี่โชคดีจริงๆ มีพนักงานที่รักองค์กรขนาดนี้ แสดงว่าบูรพเกียรติต้องมีความหมายมากจริงๆ เขาถึงยอมเสี่ยง.....”
คณินเองก็รู้สึกขอบคุณพริริสาไม่น้อย “ยังไงผมก็ต้องขอบคุณจริงๆ ครับ”
ห้องรับรอง พริริสามีแผลถลอกที่ข้อศอกเล็กน้อย
ธีภพติดพลาสเตอร์ให้เอ่ยตำหนิ “ลงทุนเกินไปหรือเปล่าคุณ เกิดถูกรถชนขึ้นมาจริงๆ จะทำไง”
“คุณก็พาฉันไปส่งโรงพยาบาลสิ” ธีภพมองพริริสาทำตาดุ เป็นห่วงพริริสาไม่น้อย ไม่ได้พูดล้อเล่น พริริสาเสียงอ่อนลง “ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ท่านประธานจะได้พบคุณวันเหรอคะ”
“แล้วคุณรู้เรื่องนี้ได้ยังไง”
“ฉัน...” พริริสาอ้างไป “ถามพี่ศจีน่ะค่ะ รู้ก็เลยรีบตามมาคิดว่าน่าจะช่วยอะไรได้บ้าง”
คณินหน้าตาสบายใจ เดินเข้ามา “เธอช่วยเราได้เยอะจริงๆ ริสา”
ธีภพผละจากพริริสาแล้วเอ่ยถาม “คุณวันยอมช่วยเราใช่ไหมครับ”
“ใช่ ต้องขอบใจเธออีกคนที่ช่วยแนะนำเรื่องคุณวัน ฉันก็ลืมคิดไปว่าคุณวันกำลังจะขึ้นเป็นนายกสมาคมผู้ค้าอัญมณี เขาต้องช่วยเราได้ โชคดีจริงๆ ที่บูรพเกียรติมีเธอสองคน”
คณินเข้าไปจับบ่าธีภพและพริริสาไว้อย่างขอบคุณจริงๆ พริริสาลอบมองพ่ออย่างรู้สึกสับสนในใจ ความโหยหาพ่อกับความแค้นที่อยู่ในใจกำลังฟาดฟันกันอยู่ในใจ ธีภพลอบมองพริริสาอย่างแคลงใจ
เวลากลางคืน มิรานั่งอยู่ในร้านอาหารกับไคซัจที่ไม่สบายใจเมื่อรู้ว่าพริริสาพยายามช่วยพวกบูรพเกียรติ
“ผมไม่เข้าใจเจ้าหญิงจะช่วยพวกบูรพเกียรติทำไม”
“ริสาอยากซื้อใจคนพวกนั้น โดยเฉพาะกับคุณธีภพ”
ไคซัจได้ยินชื่อธีภพก็นึกขัดเคืองใจ “ผมไม่อยากให้เจ้าหญิงอยู่ใกล้หมอนั่นมากเกินไป
“ทำไม”
“ก็ที่สวนผลไม้” ไคซัจนึกถึงเหตุการณ์ที่พริริสาขี่หลังธีภพกลับมา
“ที่สวนเกิดอะไรขึ้น มีอะไรที่ริสาไม่ได้เล่าให้ฉันฟังหรือเปล่า”
“ไม่มี”
มิรารู้ทัน “ไม่มีหรือไม่อยากพูดกันแน่”
ไคซัจหาทางเลี่ยง “ผมจะไปรายงานเรื่องนี้กับเจ้าชายคามินก่อน”
ไคซัจลุกไปจากโต๊ะเพื่อออกไปจากร้าน แต่เห็นอธิรุธที่เดินเข้ามาพอดี จึงรีบนั่งลง มิราเห็นอธิรุธก็ตกใจรีบหยิบเมนูมาปิดหน้าตัวเองไว้ อธิรุธเห็นไคซัจนั่งอยู่กับผู้หญิงเอาเมนูปิดหน้าก็สงสัย รู้สึกคุ้นหน้าทั้งไคซัจและรูปร่างของมิรา
“ทำไมต้องมาร้านเดียวกันด้วยเนี่ย” มิราบ่นในใจ
สาวสองคนที่นั่งอยู่อีกด้านเรียกอธิรุธ “พี่รุธ ทางนี้ค่ะ”