บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 10 (1/2)
บุ๋มกำลังนั่งติวหนังสือให้แจ๊ค เมเปิ้ล แจ๊คเอื้อมไปหยิบปากกาไฮไลท์ ในจังหวะเดียวกับที่เมเปิ้ลเอื้อมมาหยิบปากกาไฮไลท์พอดี ทำให้มือทั้งสองชนกัน ทั้งแจ๊คกับเมเปิ้ลสะดุ้งรีบชักมือกลับ ทั้งสองท่าทางเขินๆ
บุ๋มหันมาถามทั้งสองคน “นี่! สองคนนี้เข้าใจมั้ยเนี่ย? สอนอะไรไปก็เงียบ! มาติวหนังสือนะ ไม่ใช่วิปัสนา”
เมเปิ้ลตอบ “เข้าใจ... กำลังฟังอยู่”
บุ๋มหันมาถามแจ๊ค “แจ๊คอ่ะ?”
แจ๊คตอบ “พยายามตามให้ทันอยู่...”
บุ๋มมองอาการแจ๊คกับเมเปิ้ลที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาดูหนังสือ “แปลกๆ!” พอดีกับโทรศัพท์บุ๋มดังขึ้นมาก่อนจึงต้องเก็บความสงสัยไว้แล้วกดรับสาย ขาคุณแม่! โหย บุ๋มกำลังลดความอ้วนอยู่นะคะ ...อ่ะๆ เดี๋ยวค่อยลดพรุ่งนี้ก็ได้ ค่า หวัดดีค่ะ” บุ๋มบอกแจ๊คกับเมเปิ้ล “ค่อยติวต่อวันหลังนะ แม่เราจะพาไปกินปิ้งย่าง บ๊ายบาย!” บุ๋มพูดจบก็วิ่งออกไปทันที
เมเปิ้ลโบกมือให้บุ๋มแล้วหันมาเก็บหนังสือ เห็นว่าแจ๊คก็เก็บหนังสือเหมือนกัน ทั้งสองต่างก็ทำอะไรไม่ถูก
แจ๊คตัดสินใจถามก่อน “รีบกลับมั้ย?”
“จะชวนไปไหนเหรอ?”
“เอ่อ ยังคิดไม่ออกอ่ะ เมื่อวานอ่ะ...เรานอนไม่หลับเลย”
“ทำไมเหรอ?”
“ก็คิดถึง...” แจ๊คจะพูดถึงเรื่องเมเปิ้ลหอมแก้มก็ไม่กล้าเลยเปลี่ยนเรื่อง “ ...เรื่องไอ้โรคจิตนั่นน่ะ ไม่รู้มันจะกลับมาอีกรึเปล่า”
“คงไม่แล้วมั้ง” แจ๊คหยิบแก้วน้ำมาดูดจนหมดได้ยินเสียงดังฟร่อดดดด! “หมดแล้วแจ๊ค! เอาแก้วเราก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไร” แจ๊คตัดสินใจพูด “เมเปิ้ล”
“หืม!?”
“จริงๆแล้วที่เรานอนไม่หลับ เพราะเราคิดถึงเรื่องนั้นด้วย” เมเปิ้ลเข้าใจทันที แจ๊คถามต่อ “ตกลงเราเป็นอะไรกันเหรอ?”
“ไม่รู้ดิ...”
ทั้งสองเงียบกันไปอีก แจ๊คเป็นฝ่ายตัดสินใจพูด “เอางี้! งั้นเรามาเป่ายิงฉุบกันมั้ย”
“เป่ายิงฉุบทำไมอ่ะ?”
“ถ้าเราชนะ เธอต้องเป็นแฟนกับเรานะ เอางี้แล้วกัน เราจะออกกระดาษนะ เอาล่ะนะ! ...เรานับหนึ่ง สอง สามแล้วออกเลยนะ หนึ่ง... สอง... สาม!!” แจ๊คหลับตาปี๋แล้วออกกระดาษทันที แจ๊คค่อยๆเผยอเปลือกตาขึ้นจนเห็นภาพตรงหน้า มือที่ออกค้อนของเมเปิ้ลอยู่บนมือแจ๊คที่เป็นกระดาษ แจ๊คดีใจสุดๆแล้วกุมมือเมเปิ้ลทันที “เย้!!!!!!”
คนในร้านหันมามอง