บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 7 (2/2) หน้า 2
“ไปแล้วค่ะคุณอิทธิ” นกหันมาเห็นว่าอิทธิลุกขึ้นมาจากพุ่มไม้ เศษใบไม้ติดอยู่บนหัว อิทธิปัดตามๆตัว “อุ่ย! เป็นไรมากไหมคะ นกกลัวคนเห็นคุณอยู่กับนกแล้วจะเป็นเรื่องน่ะค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ คราวนี้ผมเลย..ค เอ่อ จี๊ดบ้างเลย”
นกหัวเราะขำอิทธิ อิทธิหัวเราะด้วย ทั้งสองหัวเราะขำๆกัน
ฮันนี่ขับรถบรรทุกขนผ้ามาตามทาง พลางเหลือบมองกระจกมองหลังตลอดเวลา ดีเจป๊อบนั่งอยู่บนกระบะหลัง กำลังโทรคุยกับกิ่งแก้ว “กำลังไปฮะพี่กิ่งแก้ว! แต่มีแค่ป๊อบนะฮะ โทรชวนใครไม่มีใครไหวเลย บอกสน็อคเกิ้ลเหนื่อย น้องแพตนี่หลับตั้งแต่เย็นเลยฮ่า” แพตที่อยู่ในกองผ้าโดนดีเจป๊อบทับมือ ท่าทางเจ็บๆ ดีเจป๊อบยังคุยมือถืออยู่ “แต่ไม่เป็นไรนะฮะ... มีแค่ป๊อบก็ดริ๊งค์สนุกได้ฮ๊า”
ฮันนี่มัวแต่มองกระจกมองหลังเพราะห่วงแพต ฮันนี่หันมาอีกที เห็นว่ารถจะแหกโค้งตรงทางแยก ฮันนี่ตกใจรีบเบรค
ดีเจป๊อบหงายเงิบตามแรงเบรกไปทับแพต แล้วทำมือถือหล่น “ว้าย!!”
แพตจุกกว่าเดิม แต่ต้องเอามือปิดปากไม่กล้าร้อง
“ขับระวังหน่อยสิฮะคุณน้อง! อ้าว! มือถือร่วงไปไหนเนี่ย” ดีเจป๊อบเริ่มเปิดผ้าออกทีละชิ้นเพื่อหามือถือ แพตที่อยู่ใต้กองผ้าอึ้งไป เพราะมือถือดีเจป๊อบตกอยู่ตรงหน้า
ฮันนี่หันไปเห็นดีเจป๊อบเปิดผ้าด้านหลังไม่หยุดก็รีบลงมาจากรถทันที “ทำอะไรคะ!”
“ก็เมื่อกี้คุณน้องเบรคแรงขนาดนั้น มือถือพี่กระเด็นไปไหนไม่รู้เนี่ย!”
“พี่นั่งเฉยๆเถอะค่ะ เดี๋ยวหนูช่วยหา”
“คุณน้องฮะ! พี่ยืมมือถือหน่อยสิ! พี่จะโทรเข้าเครื่องตัวเอง เร็วสิคะ!”
“ไม่ได้เอามือถือมา...” ทันใดนั้นมีเสียง LINE ของมือถือฮันนี่เด้ง ฮันนี่ชะงักจำต้องหยิบมือถือขึ้นมา “อุ๊ย! อยู่นี่!”
“ไม่น่าจะลืมได้นะคะ เครื่องเบ้อเร่อ!! อ่ะ กดเบอร์พี่เลย... 084- ...”
ในจังหวะนั้นฮันนี่เหลือบเห็นมือแพตค่อยๆยื่นมือถือของดีเจป๊อบออกมาจากกองผ้า โดยเอื้อมไปวางมือถือให้ไกลตัวที่สุด
“มองอะไรอ่ะคุณน้อง” ดีเจป๊อบหันไปมองตามฮันนี่ แพตรีบดึงมือหลบเข้ากองผ้าทันหวุดหวิด ดีเจป๊อบเห็นมือถือตัวเองวางอยู่ท้ายกระบะ “อ้าว! มือถือพี่อยู่นี่เอง ทำไมเมื่อกี้ไม่เห็นเนี่ย!”
“ไปนั่งข้างหน้ามั้ยคะ ปลอดภัยกว่านะ”
ดีเจป๊อบคิดๆแล้วพยักหน้า ก่อนจะลงจากกระบะไปนั่งข้างหน้าทันที ฮันนี่โล่งอก แพตที่อยู่ในกองผ้าโล่งอก
ฮันนี่เดินมานั่งที่คนขับข้างดีเจป๊อบ ดีเจป๊อบหันมามองฮันนี่ “เอ๊ะ! ดูๆไปคุณน้องหน้าคุ้นๆนะ เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่าฮะ!?”
ฮันนี่ตาโตเหวอๆ แล้วรีบหันไปขับรถต่ออย่างเก็บอาการ