บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 6 (1/2) หน้า 4
บรรยากาศชายหาดยามค่ำคืน นกที่เมาสุดๆวิ่งลงทะเลพร้อมแหกปากลั่น “อ๊าาาาาาาาา!!”
“ไอ้นกกกกกกก!” แหวนรีบวิ่งไปตามจับนก ส่วนจูนนั่งเมาอยู่ตรงเก้าอี้ริมหาด มองดูแหวนพยายามไล่จับนก “ไอ้จูน! มาช่วยฉันจับมันหน่อย”
จูนโบกมือตอบเบาๆ “ไม่ต้องห่วงฉัน! สนุกกันเลย!!”
นกวิ่งสะบัดหลุดจากแหวนไปได้แล้วว่ายน้ำหนี แหวนโวยวายลงน้ำตามนกไป จูนหันไปเห็นกิ่งไม้ตกอยู่ ก็หยิบขึ้นมาเขียนทรายเล่นเรื่อยเปื่อย
จูนนึกถึงโน้ตแล้วเขียนชื่อ NOTE ลงบนทราย จูนนึกได้ว่าโน้ตทำให้ตัวเองเจ็บจึงเอากิ่งไม้ขีดฆ่าๆๆๆๆ แล้วเอาไวน์ราด กระทืบซ้ำ จูนทรุดลงนั่งบนเก้าอี้ชายหาดเซ็งๆ เพราะทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ จูนมองไปทางท่าเทียบเรือก็เห็นเรือ Sunset Cruise จอดเทียบท่าอยู่
โน้ตกำลังอาบน้ำอยู่ใต้ฝักบัว แพตนุ่งผ้าเช็ดตัว ใช้คลีนซิ่งล้างเครื่องสำอางอยู่ที่อ่างล้างหน้า โน้ตหันมามองแพต แล้วนึกถึงสิ่งที่แพตทำในห้องอาหาร
ภาพตอนที่แพตป้อนสตรอเบอรี่ให้โน้ต แล้วจูบโน้ตต่อหน้าทุกคน จูนเห็นภาพตรงหน้าแล้วลุกหนี
โน้ตปิดฝักบัว เดินมาหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดตัว แล้วเดินมาหาแพต “เราต้องเล่นละครแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่เหรอแพต?”
“จะเริ่มอีกแล้วใช่ไหม?”
“ก็ผมเบื่อที่จะต้องมานั่ง fake ต่อหน้าคนอื่น นี่ขนาดยังไม่แต่งงานกัน ถ้าแต่งไปแล้วมันจะไม่ยากกว่านี้อีกเหรอ?”
“แล้วทำไมไม่คิดว่ามันจะง่ายกว่านี้ล่ะ? พอเราแต่งงานกัน คนก็จะจับตาดูเราน้อยลง เสาร์อาทิตย์ก็ออกไปกินข้าวด้วยกันให้คนเห็นบ้าง...นานๆทีคุณก็แวะไปหาฉันที่กองถ่ายบ้าง...แล้วเราก็ถ่ายรูปตอนอยู่ด้วยกันลง IG ให้คนเห็นเยอะๆ แค่นี้คนก็คิดว่าเราอยู่ด้วยกันแล้ว ...พอโฆษณาหมดสัญญาเราก็ค่อยหย่ากัน”
“คุณพูดอย่างกับเป็นเรื่องธรรมดา เหมือนเลิกบุหรี่?”
“โอ๊ย บุหรี่เลิกยากกว่านี้อีก”
“แล้วสมมติถ้าระหว่างนี้ผมเกิดสนใจผู้หญิงคนอื่นขึ้นมาล่ะ?”
“คุณกำลังจะแต่งงานกับแพต พรรณรวี เค้ารู้กันทั้งประเทศนะโน้ต ถ้ามีผู้หญิงคนไหนมาสนใจคุณตอนนี้ก็คงไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีหรอก” แพตปลดผ้าเช็ดตัวที่กระโจมอกแล้วแขวนไว้ ก่อนจะเดินไปที่ฝักบัว
“แล้วคุณไม่ห่วงตัวเองเหรอ ถ้าวันนึงไปปิ๊งใครเข้า”
แพตชะงัก นึกถึงเมฆ “ไม่ต้องห่วง เกมนี้ฉันเป็นคนตั้งกฎ ฉันคอนโทรลได้” แพตหันมาเห็นโน้ตนิ่งไป เลยเดินเข้ามาหาโน้ต “เอาน่ะ อีกไม่นานหรอกโน้ต ฉันรู้ว่าทุกวันนี้คุณเหนื่อย คุณไม่อยากหลอกแม่ ไม่อยากหลอกใครๆ แต่คุณก็ยังอดทนเพื่อฉัน” แพตโน้มโน้ตลงมาจูบ แพตจูบโน้ตนิ่งเนิ่นนาน โน้ตหลับตาเคลิ้มรู้สึกถึงวันเก่าๆ แต่อยู่ๆแพตก็ถอนจูบ โน้ตลืมตา แพตยิ้มพร้อมกับตบแก้มโน้ตเบาๆ “รางวัลของความอดทน”