บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 6 (2/2)
นกนั่งทาเล็บมืออยู่ที่เตียง แหวนกำลังเอาผ้ามาลองโพกหัวหลายๆแบบ จูนใส่ชุดคลุมอาบน้ำนั่งเช็ดผมอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง
“จูน.. แกเลิกงอนฉันได้แล้ว ฉันก็ชวนพี่คิมมาตามมารยาท ตอนเค้ามาเคาะห้อง พวกฉันกระเซอะกระเซิงยิ่งกว่าแกอีก” แหวนมองผ้าที่โพกเสร็จ “ไม่ดี. “ แหวนแกะผ้าออก หันไปง้อจูนต่อ “แกคิดดูนะเว้ย พี่คิมเค้า....” จูนเปิดสวิซต์ไดร์เป่าผมแล้วเป่าผมตัวเองทันที เสียงไดร์เป่าผมดังลั่น แหวนพูดเสียงดังสู้ไดร์เป่าผม “พี่คิมเค้ามามีแต่ข้อดี...เราจะได้มีเจ้ามือ...แกก็จะได้มีคนเทคแคร์ดูแล...”
จูนทำเป็นไดร์ผมตัวเอง แต่ตั้งใจให้ทิศทางลมไปทางแหวน แหวนเดินเปลี่ยนทิศมายืนอีกด้าน “แล้วบรรยากาศดีๆแบบนี้ แกก็จะได้สานสัมพันธ์ถักทอความรักครั้งใหม่ให้มันเบ่งบาน” ทันใดนั้นจูนกดเปลี่ยนเป็นลมร้อน แล้วหันไดร์มาจ่อเข้าหน้าแหวนทันที ทำให้ผ้าโพกหัวปลิว แหวนโวยถอยหนี “โอ๊ยย!! ร้อนๆๆๆ”
จูนกดปิดไดร์ “จะมาชงอะไรนักหนา ให้ฉันศึกษาเค้าก่อนไหม?”
“ก็นี่แหละจังหวะดีที่แกจะได้ศึกษาเค้าไง”
จูนยกไดร์ทำท่าจะเป่าใส่แหวน แหวนรีบหนีไปหลบหลังนก
นกยื่นเล็บที่เพิ่งทาเสร็จให้จูน “อยากเป่า งั้นเป่านี่!” จูนกดไดร์เป่าเล็บให้นก “แกจำที่ฉันบอกได้ไหมว่าพี่คิมคือผู้ชายดีๆ 1 เปอร์เซ็นต์ที่เหลืออยู่ มันไม่ได้หากันง่ายๆนะเว้ยไอ้จูน”
“ใช่ๆๆ” แหวนโพกผ้าต่อ
“แล้วที่สำคัญเค้ายังไม่มีเจ้าของ...ฉันยังอิจฉาแกเลยที่แกเจอผู้ชายแบบพี่คิม ...ไม่เหมือนฉัน” นกนึกถึงอิทธิ “โอ๊ยย! พูดแล้วเซ็ง”
แหวนโพกผ้าคาดหัวเสร็จแล้วหันมาหาทุกคน “แบบนี้โอสุดแล้วเนอะ”
จูนทัก “นี่มันแบบแรกเลยนี่”
“เออว่ะ”
นกเซ็งๆ จูนคิดๆเรื่องคิมตามที่เพื่อนพูด
มีใครคนหนึ่งแอบมองกลุ่มนักเรียนที่ล้อมวงเมเปิ้ลกับบอสอยู่ที่โต๊ะม้าหิน
“พอเราได้ยินเมเปิ้ลบอกว่ามีโรคจิตอยู่ในบ้าน เราก็ไม่ได้สนใจอะไรรีบพุ่งเข้าไปในบ้านเลย”
แจ๊คเดินเข้ามายืนฟังอยู่หลังกลุ่มเพื่อน
เพื่อนนักเรียนกซัก “แล้วเธอเข้าไปสู้กับมันตัวต่อตัวเนี่ยนะ!? ไม่กลัวเหรอ?”
“จะไปกลัวทำไม พวกโรคจิตมันป๊อด ไม่กล้าทำอะไรซึ่งๆหน้าหรอก” บอสเหลือบมองเมเปิ้ล “เราว่าอย่าพูดอะไรไปมากกว่านี้เลย เมเปิ้ลคงไม่อยากนึกถึงเรื่องนี้แล้ว”