บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 5 (1/2) หน้า 2

จูนกอดอก “แล้วตอนโยนโบว์ลิงล่ะ! ลั๊ลลาขนาดนั้น แถมยังจับมือเค้าด้วย! แล้วตอนเค้ามาส่งอีก ทำไมไม่รีบลงจากรถ! ยอมรับมาเถอะว่าแกชอบเค้า แกชอบที่เค้ากวนตีนแก!...แกมีความสุขที่อยู่กับเค้า!!”

จูนเอามือปิดหน้าตัวเอง “ไม่รู้! ไม่รู้! ไม่รู้! ฉันไม่รู้!!”

ภายในตัวจูนกำลังสับสนอย่างแรง

แหวน นก แจ๊คเอาหูแนบประตู ได้ยินเสียงจูนพูดแว่วๆฟังไม่ได้ศัพท์ 

แหวนหันไปถามนก “มันพูดอะไรของมันวะ!?”

แจ็คสงสัย “เสียงเหมือนทะเลาะกับใคร”

นกเดา “คุยโทรศัพท์รึเปล่า!” 

แหวนไม่เห็นด้วย “แล้วจะคุยกับใคร มันก็สนิทแต่กับพวกเรา”

นกอธิบาย “มันกำลังเสียใจ อาจจะหาใครระบายก็ได้”

แหวนตกใจ “หรือมันจะเสียใจจนเพี้ยน! ก็เลยพูดคนเดียว!”

“ถ้าพูดคนเดียวก็บ้าแล้ว!” 

แจ๊คทนไม่ไหว “พี่แหวน พี่นก...หลบไปดิ๊!”

แหวน นกขยับหลบให้แจ๊คงงๆ อยู่ๆแจ๊คก็ถีบประตูปึง!! ประตูห้องเปิดกระแทกลั่น นกกับแหวนตกใจ

จูนสะดุ้ง “ไอ้แจ๊ค ทำอะไรของแกน่ะ!”

แจ๊คเดินเข้าไปเช็คมือจูน “ไม่มีโทรศัพท์” เขาแหวกผมจูนเช็คที่หูซ้ายขวา “ไม่มีสมอลล์ทอล์ค... “ แจ๊คบอกกับนก แหวน “ชัดเลย! พูดคนเดียว” 

แหวนกับนกอึ้งรีบเข้ามาหาจูน

นกคร่ำครวญ “พัง... พังแล้วเพื่อนฉัน” 

แหวนอาสา “คืนนี้ให้พวกฉันนอนเป็นเพื่อนมั้ยไอ้จูน”

“เฮ้ย ฉันโอเค!”

แหวน นก พูดพร้อมกัน “แกไม่โอเค!”

“ผมว่าพี่เปลี่ยนเฟซ เปลี่ยนเบอร์ไปเลยมั้ยพี่จูน ไอ้พี่เบนซ์มันจะได้มารังควาญพี่ไม่ได้”

แหวนออกไอเดีย “หรือไม่แกก็ลาพักร้อนไปเลยจูน ไปรีเฟรชตัวเอง ทำใจให้สบาย จะได้กลับมาเริ่มต้นใหม่กับพี่คิม” 

นกนึกอะไรได้โพล่งเสียงดัง “เออใช่!!!” 

ทุกคนหันมามองนกงงๆ แหวนสงสัย “ทำไมแกต้องดีใจขนาดนั้น?” 

นกรีบแถ “เปล๊า! ฉันก็แค่...เห็นด้วยเรื่องลาพักร้อนไง” นกหันไปกล่อมจูน “ ไอ้จูน! มันถึงเวลาแล้วเว้ยที่แกต้องทบทวนตัวเอง ออกไปเที่ยวที่มันไกลๆ...ทะเลมั้ย! เราไปทะเลกัน...เมื่อใจมันเซ ทะเลคือจุดหมายไง!” 

จูนคิดตาม “แล้วแกจะให้ฉันไปที่ไหน?”