บทละครโทรทัศน์ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 2 (2/2)
แพตนั่งอ่านบทรอเข้าฉากอยู่ใกล้ๆเซ็ต
ฮันนี่เดินเอาน้ำมาให้แพต “ตั้งแต่ละครออนแอร์...คนเริ่มพูดถึงนางเยอะนะ” แพตเงยหน้าจากบท ฮันนี่โบ้ยหน้าให้แพตมองไปทาง มิ้ง ดาราใหม่ที่กำลังให้ช่างซับหน้าอยู่
ฮันนี่อ่านกระทู้ในไอแพด “มิ้ง พิมสิริน...เธอเป็นใคร? เล่นเรื่องแรกก็เข้าตามากๆ” เลื่อนอ่านอีกกระทู้ “ใครมีรูปมิ้ง พิมสิรินอีกบ้างครับ ตกหลุมรักเธอเข้าแล้ว” ฮันนี่บอกแพต “แค่เล่นเรื่องแรก กระทู้พูดถึงมิ้งเยอะพอๆกับกระทู้ที่พูดถึงเธอเลย น่ากลัวนะเนี่ย”
แพตมองไปทางมิ้งเจ้าเล่ห์
โน้ตเดินเข้ามาในกองถ่ายเด๋อๆด๋าๆ เห็นคนในกองถ่ายมองๆโน้ต
ช่างแต่งหน้าเข้ามาทัก “ว้าย! ว่าที่เจ้าบ่าวมาถึงกองถ่ายเลยนะคะ “
โน้ตไหว้ “หวัดดีครับ แพตล่ะครับ?”
“ว่าที่เจ้าสาวอยู่ในฉากทางนู้นน่ะจ้ะน้องโน้ตสุดหล่อ!” คอสตูมชี้ทางให้
โน้ตยิ้มๆกับทีมงานแล้วหันไปเห็นฮันนี่ที่ยืนอยู่ตรงมอนิเตอร์กวักมือเรียกพอดี โน้ตเดินเข้าไปหาฮันนี่ แล้วไหว้ทีมงานที่นั่งอยู่หน้ามอนิเตอร์ “หวัดดีครับพี่ๆ...” โน้ตมองเห็นว่าแพตกับมิ้งยืนอยู่ในเซ็ตแล้ว
ผู้ช่วยนับถอยหลัง “5! 4! 3! 2!”
แพตกับมิ้งเริ่มเล่นละครทันที มิ้งยืนร้องไห้อยู่ตรงหน้าแพต เพราะเสียใจที่โดนผู้ชายฟันแล้วทิ้ง แถมท้องด้วย
“พี่ป่าน... ปรางไปหาพี่ชาตรีมาแล้ว เค้าพูดกับปรางว่า “ใช่ลูกของเค้าแน่หรือ?!” เค้าไม่รับผิดชอบปรางเลย”
มิ้งน้ำตาคลอๆ กำลังจะร้องไห้
ผู้กำกับดูมอนิเตอร์แล้วยิ้มดีใจ “มาแล้วๆ! เตรียมซูมเข้าหน้ามิ้งเลย!”
ทันใดนั้นแพตคว้าตัวมิ้ง แล้วเอาหัวมิ้งกดเข้าที่หน้าอกตัวเอง มิ้งพยายามจะเงยขึ้น แต่เงยขึ้นไม่ได้เพราะโดนแพตกดหัวเอาไว้ ทุกคนอึ้งไป จนผู้ช่วยหันมาถามผู้กำกับ “ทำไมมิ้งไม่เงยหน้ามาร้องไห้กับกล้องอ่ะพี่”
ผู้กำกับมองมอนิเตอร์งงๆ ฮันนี่แอบขำ แต่โน้ตไม่เข้าใจว่าแพตกำลังทำอะไร แพตยังคงกดหัวมิ้งไว้ที่อกแล้วเริ่มร้องไห้ “ไม่เป็นไรนะปราง ผู้ชายแบบนั้นไม่มีค่าพอที่จะเป็นพ่อของลูกปรางหรอก หลานพี่คนเดียวพี่เลี้ยงได้”
หน้ามอนิเตอร์ ผู้กำกับพูดใส่วอ “เข้าหน้าแพตแทนเลย!”
จอมอนิเตอร์เปลี่ยนเป็นซูมเข้าหน้าแพตแทน
แพตน้ำตาไหล “ปรางจำไว้นะ ปรางยังมีพี่เสมอ พี่จะไม่ปล่อยให้ใครมาทำร้ายปรางกับลูกได้อีก” แพตยังคงกดหัวมิ้งไว้แน่น มิ้งพยายามโงหัวก็โงหัวไม่ขึ้น
ผู้กำกับสั่ง “คัท!!”
แพตผละออกจากมิ้ง ท่าทางเหมือนเพิ่งรู้สึกตัว ผู้กำกับเดินเข้ามาหาแพตในเซ็ต