บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ จัดรัก..วิวาห์ลวง ตอนที่ 12 (2/2) หน้า 2

“พี่ดีใจที่ได้รู้จักจูนนะครับ ที่พี่เคยบอกจูนว่าพี่อยากทำให้จูนยิ้มได้ทุกวัน พี่เพิ่งรู้ว่าพี่คิดผิด เพราะถ้ามันไม่ได้มาจากความรู้สึกของจูนจริงๆ มันก็คงไม่มีประโยชน์ ...ก็เหมือนกับความรัก เราบังคับให้มันเกิดขึ้นไม่ได้ ...พี่ขอให้จูนได้เจอความรักที่ดีในวันที่จูนพร้อม ...พี่เชื่อว่ารอยยิ้มของจูนในวันนั้น จะเป็นรอยยิ้มที่มีความสุขที่สุด...พี่คิม”

จูนเห็นว่าท้ายของข้อความที่คิมเขียนมีหน้ายิ้ม ^_^ วาดอยู่ด้วย  จูนยิ้มรู้สึกดีที่คิมเข้าใจ และเป็นพี่ชายที่แสนดีเสมอ “ขอบคุณค่ะพี่คิม”

แจ๊คเปิดประตูพรวดเข้ามาเจอจูน “อ้าวพี่จูน! แล้วนี่พาพี่โน้ตกับคุณแพตเค้าไปหาที่หลบนักข่าวเรียบร้อยแล้วเหรอ”

“ใช่”

“ที่ไหนอ่ะ!?” จูนยิ้มเจื่อนๆแล้วพยักหน้าไปทางห้องนอนตัวเอง  แจ๊คตกใจ “ห๊ะ!!! จะบ้าเหรอพี่!?” 

จูนรีบเอามืออุดปากแจ๊คพร้อมกับกระซิบ “เบาๆ เค้าอยู่ในห้องพี่”

“ทำไมไม่พาเค้าไปซ่อนที่อื่น โรงแรมอะไรก็มีเยอะแยะ” 

“ไปอยู่ที่อื่น เดี๋ยวก็มีคนเห็น มาตั้งหลักที่นี่ก่อนอ่ะดีแล้ว”

“แต่พี่กับคุณแพตก็เคยมีปัญหากัน แล้วไหนจะพี่โน้ตกับพี่อีก! จะมาอยู่กันแบบเราสองสามคนงี้อ่ะเหรอ ...แล้วเค้าเพิ่งแต่งงานกัน พี่รู้ตัวมั้ยว่าพี่กำลังเปิดห้องนอนตัวเองให้เป็นห้องหอเค้านะ!!”

จูนนึกได้ “เออว่ะ” 

แหวนอยู่ในสภาพผมเผ้ายุ่งเหยิงเพราะเพิ่งสู้รบกับนักข่าวมาเดินมาตามทาง แล้วเคาะประตูห้องนกรัวๆ “ไอ้นก! เปิดประตูให้หน่อย” แหวนลองเปิดลูกบิดปรากฏเข้าไปได้ “เอ๊า! ไอ้นี่ห้องเหิ้งไม่รู้จักล็อคเดี๋ยวใครก็บุกเข้ามาข่มขืนหรอก” แหวนเข้ามาปิดประตูแล้วเห็นนกนั่งหันหลังอยู่ที่โซฟา  แหวนถอดรองเท้าไปบ่นไป “โอ๊ย กว่าจะเคลียร์เรื่องเสร็จ ไมเกรนฉันแทบขึ้น ไอ้นก แกได้เช็คพวกแฟนคลับให้ฉันรึยัง เค้าว่าไงกันบ้างวะ” แหวนเดินไปเปิดตู้เย็นกินน้ำ “นี่ไอ้จูนเอาคุณแพตกับคุณโน้ตไปอยู่บ้านทั้งคู่เลย ไม่รู้เป็นไงบ้าง...บอกตรงๆ พอคลิปฉายขึ้นจอ ฉันนี่ขนลุกมาจากตาตุ่มเลย ถ้าฉันเป็นคุณแพตนี่คงอยากตายอ่ะ” แหวนมองหาอิทธิ “แล้วนี่อยู่คนเดียวเหรอ พ่อแฟนนายแบบไปไหนล่ะ” ระหว่างที่พูด แหวนก็เดินเข้ามาตรงหน้านกแล้วชะงักอึ้งไป เห็นว่านกร้องไห้มาสคาร่าเลอะเป็นคราบ

“ไอ้นก!” 

“เค้าไปแล้วแหวน” 

“ไปไหน!?”

“ไปที่ชอบที่ชอบมั้ง!” นกฟูมฟาย “ฉันผิดมากเหรอแหวน ที่หวังดีกับเค้า อยากให้เค้าได้กลับไปนายแบบ ไม่ใช่เป็นแค่เด็กเสิร์ฟกาแฟ แล้วแทนที่จะฟังกันบ้าง ยังมีหน้ามาบอกว่าฉันเป็นแบบอีป้าวิ! แล้วก็ทิ้งฉันไปเลย “

“หมายความว่าแกไปกดดันเค้า ให้เค้าเป็น...อย่างที่แกอยากให้เค้าเป็น?”

“แต่มันก็เป็นสิ่งที่ดีกับตัวเค้าไง!”