บทละครโทรทัศน์ นางทิพย์ ตอนที่ 15 (จบบริบูรณ์) หน้า 2
“เมื่อไหร่เจ้าจะตัดใจจากภาธรได้สักที” รวิปรียาหันขวับ เห็นสินีวาลียืนมองอยู่ด้านหลัง “สินีวาลี”
“พลังของเจ้ากลับมาแล้ว แสดงว่าความเป็นมนุษย์ของเจ้ากำลังจะสิ้นสุด เตรียมใจกลับยามาหรือยัง”
“แต่เจ้าฟ้าทิพฉายยังอยู่ในภพภูมิมนุษย์”
“อย่ามาอ้าง”
“เราไม่ได้อ้าง”
“เจ้าอยากอยู่กับภาธร”
“ไม่จริง”
“จริง เจ้าอยากอยู่กับภาธรให้นานที่สุด”
“เราแค่อยากช่วย ..”
“รวิปรียา คุณคุยกับใคร” รวิปรียาหันขวับ ภาธรเข้ามา รวิปรียาหันมา รีบเอาตัวบังสินีวาลีทันที ภาธรมอง
“คุณบังอะไร มีใครอยู่ข้างหลัง”
“ไม่มี”
“มีสิ หรือว่าคุณซ่อนคนอื่น” ภาธรจะเข้าไป รวิปรียารีบขวาง ภาธรคว้ารวิปรียา รวิปรียาเบี่ยงตัวไม่ยอม กลาย เป็นภาธรรั้งรวิปรียาไว้ ในอ้อมกอด ภาธรกับรวิปรียามองจ้องสบตากัน อยู่ๆเห็นกระป๋องตกลงมาโดนหัวภาธร
“โอ๊ย” รวิปรียารีบหันมอง เห็นสินีวาลีที่เป็นคนปัด หัวเราะเบาๆ
“หล่นลงมาได้ยังไง” ภาธรมองตามสายตารวิปรียา ไม่เห็นใคร “รวิปรียา คุณมองใคร”
“เปล่า ไม่ได้มอง”
“คุณมอง”
“มองคุณไง” รวิปรียาเลี่ยงไป แต่ภาธรฟังแล้วอมยิ้ม “งั้นมองผมคนเดียว มองนานๆชั่วชีวิตคุณ”
ภาธรถามด้วยรอยยิ้ม รวิปรียาฟังแล้วเขิน
โคกร้าง เจ้าฟ้าทิพฉายกำลังรวบรวมกำลัง เพ่งมองรอบๆ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ในร้านขายของเก่า ภาธรมองรวิปรียา “นะ รวิปรียา มองผมคนเดียว”
ภาธรเดินเข้าใกล้ แต่อยู่ๆหนังสือในชั้นปลิวมาโดนกลางหลังภาธร “โอ๊ย”
รวิปรียาเผลอตะโกนบอกสินีวาลี “พอแล้ว”
“คุณสั่งใคร” ภาธรสงสัย “ใครอยู่ที่นี่”
“ไม่มี” สินีวาลียืนลอยหน้า รวิปรียามองสินีวาลีแล้วกลัวว่าจะทำอะไรภาธรอีก