บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 16 (ตอนจบ) หน้า 3

ว่าวเคือง “ฮะ มันชิ่งหนีพี่ไปแล้วเหรอ”

ว่าวเห็นซูซานไม่ตอบ คิดว่าเป็นหนึ่งหนีไป ก็โมโหๆ เคืองเป็นหนึ่ง คิดว่าต้องทำอะไรซักอย่าง พลอยมองท่าทางของทุกคนแปลกใจว่าทำไมทุกคนมีท่าทีแปลกๆ

พลอยนาย เดินกลับเข้ามาในห้องนาย

พลอยถามสงสัย “พี่คุณ กับเพื่อนคุณมีปัญหาอะไรกันเหรอ”
“ก็มีเรื่องไม่เข้าใจกันนิดหน่อย”
“เรื่องอะไร”
“เดี๋ยวเล่าให้ฟังวันหลัง” นายเดินเลี่ยงหนี
พลอยเดินตามไป “ทำไม เล่าตอนนี้ก็ได้ ฉันอยากรู้ เสียใจนะเนี่ย ทุกคนรู้หมดเลย ยกเว้นฉันคนเดียว”

นายเดินนำพลอยไปที่เครื่องเสียงแล้วถาม “วันนี้อยากฟังเสียงอะไร”
พลอยพูดอ้อน  “...อยากฟังเสียงคุณบอกรักฉัน” นายส่ายหน้าไม่ยอมทำ “อ้าว ทำไมล่ะ ก็ฉันอยากฟังนี่นา” เธอเดินเข้าไปกอด นายจากด้านหลัง แล้วซบหน้าที่หลังนายอ้อนๆ “นะนะนะ นะนะนะ ฉันอยากฟัง”

นายอมยิ้ม ก่อนจะหยิบกำไลแพนดอร่า ที่อยู่ในลิ้นชัก แล้วใส่ให้พลอย โดยที่พลอยไม่เห็นว่านายใส่อะไร เพราะพลอยกอดนายจากด้านหลัง
“อะไรน่ะ กุญแจมือเหรอ อย่าบอกนะว่าคุณชอบแนวนี้ ฉันเขินนะ” พลอยมโนไปไกล

นายหันหน้ามาหาพลอยแล้วบอก “เลิกมโนได้แล้ว” พลอยก้มดูที่ข้อมือตัวเอง เห็นกำไลที่นายใส่ให้ ก็แปลกใจ “นี่ไม่ใช่ของเก่านะ ตั้งใจซื้อมาให้”         

พลอยยิ้มเขิน “ทำไมคุณใจดีจัง ใจดีจนฉันกลัวไปหมดแล้วนะ”

“เห็นมันสวย เลยซื้อมาฝาก”

“ขอบคุณนะคะ ดีใจจนไม่อยากกลับบ้านเลย อยู่ต่อได้ป่ะ นะนะนะ อยู่ต่อนะ”

“ก็อยู่สิ”

“จริงเหรอ” พลอยรีบเข้ามากอดนายแน่น ดีใจ
“ล้อเล่น”

“ทำไมชอบเล่นตัวจังเลย นะนะนะ อยู่ต่อนะ นะนะนะอยู่ต่อ น้า...น้า....”

พลอยงอนใส่นาย  ที่นายไม่ยอมเล่นด้วย