บทละครโทรทัศน์ Unlucky Ploy ชีช้ำกะหล่ำพลอย ตอน 15 หน้า 3

พลอยเดินเซ เมาๆ เดินเตะกระป๋องน้ำมาตามทางเรื่อยๆ เธอเตะกระป๋องน้ำออกไปเต็มแรงระบายความเครียด นายเข้ามารับกระป๋องน้ำที่พลอยเตะมาได้ทัน พลอยเห็นนายก็แปลกใจ ทำหน้างอนใส่ นายรู้ได้ทันทีว่าพลอยมีเรื่องงอนตน

“ตอนเด็กๆ เวลาที่ฉันเครียดๆ ฉันชอบเดินเตะกระป๋องกลับบ้านแบบนี้แหละ” พลอยเตะกระป๋องน้ำไปเรื่อย “ฉันว่าฉันเหมือนกระป๋อง ชอบโดนเตะไปทางนั้นที ทางนู้นที ไม่มีใครต้องการฉันจริงๆ” เธอเตะกระป๋องไปไกลๆ

“ไม่เห็นเหมือนเลย แล้วเป็นอะไร ทำไมโทรมาไม่รับ”

“ก็โกรธอยู่ งอนด้วย”

“งอนทำไม”

“ไม่รู้ คิดเอาเองสิ”

“บอกหน่อยนะ”

พลอยหันมาบอกพรั่งพรูใส่นายเป็นชุด ในที่สุดก็เก็บไว้ในใจคนเดียวไม่ได้

“ก็คุณไม่รัก ฉันนึกว่าเราชอบกันจริงๆ ฉันเลยให้ใจกับคุณไปเต็มร้อย แต่เหมือนกับว่ามีฉันคนเดียวที่ชอบคุณ ถ้าคุณไม่ชอบฉันเต็มร้อยคุณ ก็บอกฉันมา ฉันจะได้ลดระดับลงมาให้เท่ากัน ก็แค่นั้นเอง บอกฉันมาว่าคุณชอบฉันกี่เปอร์เซ็นต์”

“ร้อยเปอร์เซ็นต์”

พลอยอึ้ง แต่ยังงอน ประชด “ร้อยของเราคงจะไม่เท่ากัน”

“ร้อยจริงๆ” 

“คุณกลับไปเถอะ”

“ขอกอดก่อนไปได้มั้ย” นายพยายามง้อ “ถ้าไม่ได้กอดคุณผมนอนไม่หลับนะ” พลอยหยิ่งไม่กอด “ถ้าไม่ยอมกอด ผมงอนเหมือนกันนะ”

พลอยจำยอมหันไปกอดนาย ไม่อยากให้นายงอน แต่ก็ยังไม่หายงอนนายเหมือนกัน

“คุณกลับไปเถอะ กอดแล้วนี่” พลอยพูดจบก็เดินงอนเข้าบ้านไป

นายมองตามด้วยความเป็นห่วง คิดหนักว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี เพราะอีกไม่นานตนก็จะตาย

เป็นหนึ่งนอน คิดหนักเรื่องที่จูบกับซูซาน เขาจับไปที่ปากตัวเอง คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะจูบซูซาน ว่าวแกล้งเข้ามากอดเป็นหนึ่งจากด้านหลัง พร้อมจูบ