บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 20 หน้า 3
หน้าบริษัททัวร์ของรัน รัน รุ้ง โจโจ้เดินออกจากบริษัทจะไปกินข้าวกัน รุ้งเอ่ยถาม “กินอะไรดีล่ะ”
“ถ้าแกเลี้ยงฉันกินอะไรก็ได้” โจ้โจ้ตอบ
“ทำไมฉันต้องเลี้ยง แกไม่ใช่ผัวฉันซักหน่อย”
ทั้งสามเดินกันไป ดินเห็นก็แอบเดินตาม รัน รุ้ง โจโจ้เดินไปถึงมุมตึกก็เลี้ยวหลบมุมจนลับสายตาไป แล้วดินก็ได้ยินเสียงรันกรี๊ดมาจากมุมตึก ดินรีบชักปืนออกมาแล้ววิ่งเลี้ยวไปหารันเพราะคิดว่าลีโอมาทำร้ายรัน แต่ที่รันกรี๊ดเพราะเจอแมลงสาบ
โจโจ้กระทืบแมลงสาบตายแล้วบอกรัน “เงียบได้แล้ว ฉันจัดการมันให้แล้ว” ดินโผล่มาจ่อปืนไปที่ทั้งสามคน รันหันมาเห็นก็ตกใจ โจโจ้ก็ตกใจก่อนที่จะเห็นว่าเป็นดิน “นี่คิดจะมาปล้นใจกันหรือไงคะ”
“บอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งกับรัน” รันตวาดใส่ดิน
“ผมจะไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น จนกว่าผมจะแน่ใจว่ารันปลอดภัย”
“รันว่าดินต่างหากที่จะทำให้รันบาดเจ็บเพราะปืนในมือของดินนี่...แล้วรันคิดว่า ถ้าดินอยู่ห่างๆ จากรันจะดีกว่า เพราะคราวที่แล้ว ก็เป็นเพราะดินนั่นแหละที่ทำให้รันถูกยิง”
ดินสีหน้าเศร้า
เลิกงานรันเดินถือของมาที่ลานจอดรถเพื่อขึ้นรถของตัวเอง ที่ลานจอดรถค่อนข้างเงียบ รันเดินไปแล้วจู่ๆ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าคนเดินตาม รันเริ่มกลัวจึงเร่งฝีเท้าเพิ่มขึ้น เสียงฝีเท้าที่เดินตามก็เร่งตามไล่หลังรันมา รันกลัวมากขึ้นทำให้นึกถึงตอนที่ดินมาเตือนที่บ้าน
“รันต้องคอยระวังตัวให้ดีๆ นะ ตอนนี้มีคนจ้องจะทำร้ายรันอยู่”
รันที่กลัวมากเริ่มวิ่งหนีตรงไปที่รถ เสียงฝีเท้าก็วิ่งไล่ตามมา รันวิ่งมาถึงรถ ล้วงกระเป๋าหากุญแจรถอย่างลนลาน เสียงฝีเท้าวิ่งตามใกล้มาจนเกือบถึงตัว รันที่กลัวสุดชีวิตล้วงเจอลิปสติก รันไม่รู้จะทำไง หยิบลิปสติกหันกลับมาชูไปข้างหน้าแล้วขู่คนร้ายที่วิ่งไล่มา “อย่าเข้ามานะ ไม่งั้นนายตายแน่”
ดินที่วิ่งตามมาหยุดชะงัก รันเห็นดินแล้วก็ถอนหายใจ “รันไม่เป็นอะไรนะ”
“เป็นสิ เป็นมากด้วย รันกำลังจะกลายเป็นบ้าอยู่แล้ว...ดูซิ ถึงขนาดเอาลิปสติกมาป้องกันตัวแบบนี้ ดินยังคิดว่ารันไม่เป็นอะไรอีกงั้นหรือ” รันล้วงหยิบกุญแจเปิดประตูรถแล้วขับออกไป
รันที่อาบน้ำเสร็จ ไปที่ประตูกดปิดล็อคหลายรอบ แล้วไปที่หน้าต่างปิดล็อคหลายรอบด้วยความระแวงก่อนที่จะไปนอน ส่วนดินยังคงมาเฝ้าหน้าบ้านมณีมาลาเพื่อปกป้องรัน