บทละครโทรทัศน์ สายลับรักป่วน ตอนที่ 8 หน้า 5
รันกับเพื่อนทั้งสามนั่งกินกาแฟคุยกัน
“ฉันว่าดินต้องหึงที่เห็นฉันกับโทนี่ในสภาพนั้นแน่ๆ เลย” รันวิตก
“คิดมากเปล่าเพื่อน ก็ไหนบอกว่าเค้าคิดได้เปลี่ยนไปแล้ว เลิกหึงโทนี่แล้วไง” โจโจ้ปลอบ
“ก็ใช่ แต่เมื่อคืนมาแปลก ปรกติเวลาอยู่ด้วยกัน ดินจะชวนฉันคุยตลอด หาเรื่องมาคุย มาเล่าให้ฉันขำ ไม่เคยนั่งเงียบหงอยอย่างนี้มาก่อนเลย”
“ผู้ชายขี้หึงนี่ น่ารักเนอะ อยากมีใครมาหึงฉันบ้างจัง” โจโจ้ทำหน้าเพ้อฝัน
“แต่ถ้าเยอะเกินไปมันก็น่ารำคาญนะแก ก็รันมันไปทำงาน แล้วเกิด Accident นิดหน่อย จะหึงอะไรนักหนาก็ไม่รู้ อย่างนี้มันเข้าข่ายไม่เชื่อใจกันนะ” รุ้งไม่พอใจ
“อย่าไปว่าดินเลยรุ้ง อาจเป็นเพราะเราแต่งงานกันเร็ว ก็เลยไม่มีเวลาได้สร้างความเชื่อใจกันมากเหมือนกับคนอื่น แล้วดินก็กำพร้าเพราะถูกพ่อแม่ทิ้งด้วย เลยอาจจะกลัวที่จะถูกคนที่เค้ารักทิ้งอีกก็ได้ ก็เลยขี้หึงแบบนี้...แต่ที่ฉันแคร์คือฉันไม่อยากเห็นเค้าไม่สบายใจแบบนี้เลย” รันพูดจบ มือถือของรันก็ดังขึ้น มณีมาลาโทรมา รันรับสาย “มีอะไรแต่เช้าเลยหรือคะแม่”
“แม่ไม่ยอมนะ แกต้องล้มเลิกความคิดบ้าๆ อะไรอย่างนั้นเดี๋ยวนี้” มณีมาลาโวยวาย
“แม่คะ เกริ่นอะไรให้รันเข้าใจซักหน่อยได้มั้ยคะ แม่เข้าเรื่องเร็วตลอดเลย”
“ก็ที่แกกับนายดินระเบิดนั่นกำลังจะมีลูกกันน่ะสิ หยุดคิดหยุดทำ หยุดทุกสิ่งเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ก่อนที่แม่จะโวยอะไรต่อ ขอรันบอกอะไรแม่ก่อนได้มั้ยคะ”
“แม่ไม่ฟัง รันนั่นแหละต้องฟังแม่ แม่ห้ามรันมีลูกเป็นอันขาด ขืนถ้ารันมีลูกก็กลายเป็นแม่ม่ายเรือพ่วงจะไปขายออกได้ไงกัน โทนี่ต้องเปลี่ยนใจไปหาคนใหม่แน่ๆ”
รันไม่พอใจที่แม่พูดแบบนี้ “แม่คะ รันไม่ใช่สิ่งของนะคะที่แม่จะเอาไปเร่ขายใคร แล้วต่อให้มีใครสนใจซื้อนะคะ รันก็ไม่ขาย ชีวิตนี้รันจะมีดินเป็นสามีเพียงคนเดียวเท่านั้น แล้วถ้ารันอยากจะมีลูก แม่ก็ห้ามรันไม่ได้หรอกค่ะ”
รันตัดสายไป รู้สึกหงุดหงิดที่แม่พูดกับเธอแบบนั้น
รันจัดทัวร์พานักท่องเที่ยวมาฟาร์มโชคชัย ส่วนใหญ่เป็นครอบครัวและผู้ใหญ่ผู้สูงอายุ บางคนก็เป็นคู่รักที่เมียกำลังท้องแก่ บางครอบครัวก็มีทั้งพ่อแม่ลูกหลายคนและปู่ย่าตายายมาด้วย รันพาดินมาด้วยเพื่อหวังผ่อนคลายและตั้งใจให้ดินเห็นความเหนื่อยยากของการมีลูก
“นี่ พาสามีมาสวีทอวดฉันอย่างเนี่ยะ ตาร้อนนะขอบอก” โจโจ้เอ่ยเมื่อเห็นรันพาดินมาด้วย
“ฉันเห็นทริปนี้เด็กๆ เยอะ ฉันกะให้ดินเค้ามาเจอด้วยตัวเองว่า การมีลูกน่ะมันเหนื่อยยากแสนสาหัสขนาดไหน จะได้เลิกอยากมีซะที”
“แผนสูงนะเพื่อนฉัน” รุ้งเอ่ย