บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 15 หน้า 2
“เจอกัน ไอ้พวกแฮ็คเกอร์”
บ้านดาวเหนือ ที่หน้าจอคอม ทั้งหมดดีใจมาก ตีมือกันใหญ่ สามคน “ฮูเร ขายได้แล้ว”
“ไป เดี๋ยวพี่ไปส่งเอง ขึ้นมอไซค์เดี๋ยวเดียว” แดนยิ้ม เอาครีมใส่ถุงกระดาษ จะเอาของไปส่ง
“ผมไปส่งให้เองน้าแดน”
“ไม่ได้ๆ เกรงใจ”
“ห้างอยู่ใกล้นิดเดียว ผมขับรถไปเร็วกว่า น้ารับออร์เดอร์แล้วตอบลูกค้าไปนะ งานขาย สิ่งสำคัญคือการเปิดการขาย ยิ่งเปิดมาก ยิ่งมีโอกาสมาก ห้ามขี้เกียจเด็ดขาด” สองผัวเมียพยักหน้า
เยี่ยมยุทธรับหยิบถุงใส่ครีมมาจากแดน กำลังจะออกไป เดือนเพ็ญเรียกไว้ “เดี๋ยวก่อนคุณเยี่ยม”
เยี่ยมยุทธหันมา เดือนเพ็ญยื่นหมวกแก๊ปสีดำส่งให้ “ใส่ไว้นะคุณ จะได้มีจุดสังเกต”
เยี่ยมยุทธรับมา “โอเค ๆ พิมพ์บอกเขาไปเลย”
เยี่ยมยุทธเดินออกจากบ้านไป แดนกับเดือนเพ็ญดีใจ กับงานขายของตัวเอง
“จริงๆ มันก็ไม่ยากเท่าไหร่เลยนี่หว่า / นั่นสิ ดูๆ มีคนมาถามอีกแล้ว โฮ้ย รวยๆๆ”
ทั้งสองหันไปทำคอมต่อ คล่องกว่าเดิม มั่นใจกว่าเดิม “เอาไงดี..... กดตรงไหน / .... นี่ ...ตรงนี้”
ห้างสรรพสินค้าดาวเหนือมาถึงแล้ว หลบมุมไว้ ดาวเหนืออ่านข้อความในแชท
“คนส่งของใส่เสื้อสี... หมวกแก๊ปสีดำ” ดาวเหนือมองไปรอบๆ มองหาตามที่บอก
เยี่ยมยุทธมาถึงจุดนัดพบแล้ว ยืนหันหลังให้ กำลังมองหาดาวเหนือเหมือนกัน ดาวเหนือเห็นเป้าหมายแล้ว คิดว่าใช่แน่ วิ่งกระโจนเข้าใส่จากด้านหลัง “ย๊ากกกก!”
ดาวเหนือกระโดดขึ้นขี่หลังเยี่ยมยุทธ เกาะเอาไว้แน่น จัดการล็อกคอ จนเยี่ยมยุทธตกใจทำถุงกระดาษหล่น กระปุกครีมกลิ้งออกมาจากในถุง ดาวเหนือเห็นครีมตัวเอง โกรธมาก
“ใช่จริงๆด้วย ไอ้สิบแปดมงกุฎ” ดาวเหนือหันมาทุบๆๆๆตีๆๆ “ไอ้ชั่ว! แกกล้าดียังไงมาแฮ็กคอมฉัน มาหลอกขายครีมของฉัน” รปภ.เห็นว่าเกิดเรื่อง วิ่งกรูกันเข้ามา ดาวเหนือตะโกนเรียกให้มาช่วยจับตัวเยี่ยมยุทธ
“พี่รอปอภอ จับมันเลยค่ะ จับเลย”
“ผะ ...ผม เอง”เยี่ยมยุทธรู้แล้วว่าเป็นดาวเหนือ พยายามจะพูดแต่ก็พูดไม่ได้ เพราะถูกรัดคออยู่
เยี่ยมยุทธทนไม่ไหว เหวี่ยงซ้ายเหวี่ยงขวา ตั้งใจจะสลัดดาวเหนือออกไป ทั้งสองคนสู้กันแบบตลกๆ เหมือนลูกลิงซนๆเกาะข้างหลังแม่ รปภ.เก้งๆกังๆ จะเข้ามาช่วย แต่ไม่รู้จะเข้าทางไหน สองคนคลุกวงในกันแนบชิดเหลือ