บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 20 หน้า 4
“วันนี้ใครว่าง บ่ายโมงเชิญที่ #แกรนด์พาราไดซ์นะ ไปสั่งสอน #ปิ่นปลอมเปลือก กัน”
“พร้อมมาก อยากตบไฮโซ เกลียดมากคนแบบนี้ #ปิ่นปลอมเปลือก”
“แฮชแท็กถึงห้าหมื่นแล้ว สงสัย #ปิ่นปลอมเปลือก โดนรุมตบจนหน้าเบี้ยวแน่ๆ”
ปิ่นมุกกลัวมาก เหวี่ยงใส่แนน “ยกเลิกงานวันนี้ให้หมด ฉันไม่ไปไหนทั้งนั้น ฉันจะกลับบ้าน”
“แต่เป็นคำสั่งท่านประธานสั่งนะคะ…”
“อร๊าย! บอกว่าไม่ไปก็ไม่ไปสิ ฟังไม่รู้เรื่องเหรอ” ปิ่นมุกหยิบของแข็งๆ เช่น สมุดเขวี้ยงใส่ “ออกไป๊!”
แนนตกใจ รีบออกจากห้องไป ปิ่นมุกเครียดมาก
“พวกมันรู้ตารางงานของฉัน พวกมันจะดักตบฉัน คุณยังจะให้ฉันใจเย็นอีกเหรอ ฮือ ฉันจะมีชีวิตต่อไปยังไง ฮือ ... คุณเยี่ยม” ปิ่นมุกโวยวายออกมาอีก เยี่ยมยุทธมึนไปเหมือนกัน ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงต่อไป
บ้านศิลาทอง เปรมจิตรู้เรื่องจากแนนหมดแล้ว ด่าปิ่นมุก
“แกยกเลิก ไปออกงานทั้งหมดเพราะเรื่องแค่นี้เองเหรอ ใจคอแกจะอยู่ แต่ในบ้านไปตลอดชีวิตหรือไง”
“แต่พวกมันขู่จะทำร้ายหนูนะแม่!”
“ไร้สาระ บอดี้การ์ดเรามีเป็นสิบ พวกมันเข้าถึงตัวแกไม่ได้ด้วยซ้ำ จะกลัวไปทำไม”
“แต่ไอ้พวกบ้าของแม่น่ะ มีกันเป็นหมื่น รู้ตารางงานปิ่นทุกอย่าง ถ้าเกิดว่ามันรวมกลุ่มกันมา การ์ดแค่ไม่กี่คนจะช่วยอะไรได้”
“ถ้าแกอ่อนแออย่างนี้ แกก็ไม่มีประโยชน์อะไรกับธนานุวัตร พรุ่งนี้ถ่ายโฆษณา แกไม่ต้องไป”
“แม่ นั่นมันถ่ายในสตูดิโอ แล้วหนูก็จ้างทั้งช่าง สั่งทั้งชุดจากอิตาลีมาพร้อมหมดแล้ว หนูยังเป็นพรีเซนเตอร์ของธนาคารอยู่นะ” เปรมจิตมองหน้าปิ่นมุก คิดตัดสินใจ
“พรีเซ็นเตอร์ ไม่ใช่แค่ใส่ชุดสวย แบรนด์หรู แต่ต้องสื่อถึงธนาคาร นั่นคือ น่าเชื่อถือและมั่นคง”
ปิ่นมุกเจ็บปวด น้ำตาคลอ “แม่ หนูพยายามแล้วนะ พยายามที่จะทำงานที่ธนาคารบ้าๆนั่น แต่แม่นั่นแหล่ะที่เป็นคนผลักหนูออกมา”
เปรมจิตมองหน้าลูก ตัดสินใจอีกครั้งแต่ก็ไม่ใจอ่อน เดินหนีไป ปิ่นมุกนั่งลงเสียใจ ร้องไห้
ธนาคารธนานุวัตร กลุ่มพนักงานมุงดูที่บอร์ดประกาศ จับกลุ่มกันวิจารณ์ อีกมุมหนึ่งพีระเดินผ่านมา รู้เรื่องแล้ว เปรมจิตเดินมาสมทบ มองเหตุการณ์ต่างๆ ยืนคุยกันแค่สองคน ที่บอร์ด เป็นประกาศปลดปิ่นมุก! “ประกาศเปลี่ยนแปลงตำแหน่งพรีเซ็นเตอร์ จาก นางสาวปิ่นมุก ศิลาทอง เป็น นายเยี่ยมยุทธ อัฐอนันต์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”