บทละครโทรทัศน์ ดวงใจในไฟหนาว ตอนที่ 3 หน้า 5
ตรงหน้าดาวเหนือ ดาวเหนือยิ้มเมื่อเห็นเงานั้น “นี่คุณ ฉันบอกว่าขอคิดดูก่อนไง”
ดาวเหนือหันไป ไม่ใช่เยี่ยมยุทธ ชายใส่หมวกคนหนึ่ง หน้าตาน่ากลัว “ได้เวลาจ่ายดอกแล้ว”
ชายหน้าตาน่ากลัว มอไซค์อีกสองคัน วิ่งเข้ามา พวกแก๊งค์หมวกกันน็อคชุดเดิมนั่นเอง ทั้งหมดขับเข้ามาวนขู่ให้ดาวเหนือกลัวเหมือนเดิม “ฉันยังไม่มีเลย นี่ไง ทั้งตัว มีแค่ สองร้อยบาทดูสิดู”
“ทั้งหมด 1500 อย่ามามั่ว.... เที่ยงคืน ออกมาเดินดึกๆอารมณ์เปลี่ยวล่ะซี้ พี่ช่วยได้นะน้อง”
ชายใส่หมวกจับมือดาวเหนือ ดาวเหนือตกใจสะบัด ออกวิ่งไป “ช่วยด้วยๆ”
ดาวเหนือล้มลง ชายใส่หมวกเข้ามาคร่อม จับมือหัวเราะร้ายกาจ “คนสวย อย่าหวังว่าจะหนีพ้น”
ดาวเหนือกลัวสุด หน้าซีด มือสั่น “อย่าๆ ฉันกลัวแล้ว เอางี้ เอามือถือฉันไป”
“คนพวกนี้ ทีตอนมายืม มาเอาเงินสด ทีตอนจะคืน คืนด้วยมือถือตกรุ่น ไม่เอาโว้ย”
ชายอีกสองคนที่เหลือ จอดรถลงมา รุมดาวเหนือ ยิ่งน่ากลัวขึ้นไปอีก “ฉันไม่ใช่คนยืม เห็นใจกันบ้างสิ”
“ช่วยไม่ได้ แกเป็นลูกมันนี่หว่า เฮ้ยค้นตัว” ชายทุกคน ยิ้มร้ายกาจน่ากลัว เริ่มมารุมจะค้นตัวดาวเหนือ
“อย่าๆ”
ทั้งหมดหัวเราะน่ากลัว “ฮะฮะฮ่า โดนตรงไหนมั่งไม่รู้นะโว้ย”
แดนวิ่งเข้ามาถีบ แดนอยู่ในสภาพเมา เพราะเมาตลอดเวลา “อย่ามายุ่งกับลูกกู”
“โฮ้ยไอ้แก่ มึงซ่าส์นักหรือ แค่ยืน ยังยืนไม่ตรงเลย”
“กูเป็นคนติดหนี้มึง มึงก็มาทวงกับกูสิวะ”
“ขี้เมาอย่างมึงทำงานอาทิตย์หนึ่งสองวัน เมาอีก5วันจะเอาที่ไหนมาจ่าย กูก็ต้องเก็บกับลูกสาวมึงสิ”
แดนตะโกนลั่น รู้สึกผิดมาก ต้องปกป้องลูกให้ได้ ขนาดยอมเอาชีวิตเข้าแลก แดนเดินไปหาชายแต่ละคน พร้อมกับทุบหน้าอกตัวเอง ตุ้บๆๆ ตะโกนด้วยความรู้สึกภายในมากมาย
“งั้นมึงก็มาเอาชีวิตกูไปสิ อย่ายุ่งกับลูกสาวกู มานี่ มาฆ่ากูเลยมาๆ แต่ปล่อยลูกสาวกูไป” แดนทุบตัวเองดังปักๆ “กูเลวเอง กูมันคนขี้เมา งั้นมึงก็มาเอาเงินกะกูนี่ ปล่อยลูกกู ปล่อยเขาไป”
ชายสามสี่คนเจอซีนดราม่าเข้าไป ก็งงๆยืนอยู่ แดนเลยไปหยิบไม้แถวนั้นมากางกั้นดาวเหนือ
“ไป๊ ออกไปจากตัวลูกกู ไป๊ ออกไป” แดนอาละวาดเริ่มเอาไม้ไล่ตีทุกคน
“เจ็บนะโว้ย มึงบ้าไปแล้วหรือไอ้แก่”
ดาวเหนือ รับรู้ได้ว่าพ่อสู้ตาย ดาวเหนือเดินไปจับมือพ่อไว้ว่า อย่าตีเขา “พ่ออย่า อย่า”
“มาเลย มาฆ่ากูเลยไอ้พวกเลวพวกชั่ว ติดหนี้แค่นี้ มึงจะเอาลูกกูตายเลยหรือ นี่ๆ ปล่อยลูกกู ปล่อยเขาไป”
แดนไล่ตี ชายในแก๊งเลยแย่งไม้มา ดาวเหนือเริ่มร้องไห้ “มึงอยากตายใช่ไหม ได้เลย”