บทละครโทรทัศน์ Secret Garden อลเวงรักสลับร่าง ตอนที่ 6 หน้า 5
“เราจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป...เชื่อสิ...” วีนาอึ้ง
สะพานตรงสันเขื่อน ธนัทกับวีนาเดินมาด้วยกันช้าๆ อย่างดูสบายใจ
“ผมอยากให้โลกมีแค่นี้จัง”
วีนาหันไปมอง “มีแค่ไหน”
“แค่คุณกับผม กับที่ไหนก็ได้”
วีนายิ้ม “เอาเข้าจริง มันก็เป็นไปไม่ได้หรอกน่า…” วีนามองหน้าจริงจัง “ใช่มั้ย”
ธนัทอึ้งๆ “ก็ดีที่คุณเข้าใจ แต่จะบอกให้นะว่าผมไม่ยอมหรอก ผมจะหาวิธีให้เราเป็นไปได้ ผมจะไม่ปล่อยคุณไปไหนแน่ๆ” วีนาพยักหน้ายิ้มเศร้าๆก่อนตัดบท “...กลับกันเถอะ…เย็นมากแล้ว”
ธนัทเดินนำไป วีนาเดินตามไปช้าๆ
ภายในรถไฟสีเหลือง ธนัท วีนา สองคนนั่งในรถไฟ มีคนนั่งกันอยู่ประปราย ธนัทนั่งพิงไหล่วีนา หลับ วีนาเห็นมือคน วีนาชะงัก จ้องมือนั้น จังหวะเดียวกับที่รถไฟกำลังเข้าสถานี วีนาเงยหน้ามองเจ้าของมือนั้นอย่างงงๆ ชายลึกลับคนนั้นใส่เสื้อคลุมเหมือนพนักงานดับเพลิงลุกขึ้นทำท่าจะลง วีนาตะลึงก่อนพึมพำเบาๆ “พ่อ” รถไฟจอดพอดี ประตูเปิด ชายลึกลับคนนั้นเดินลงไป
“อะไร”
วีนาลุกพรวด ธนัทร่วงลงเบาะรถไฟ งง เห็นวีนาพรวดพราดลงไป รีบลุกตาม “เดี๋ยว จะไปไหนอ่ะ”
สถานีรถไฟ secret garden วีนาชะเง้อรีบเดินตามชายลึกลับที่เหมือนจะหายไป ธนัทเดินตามมาก่อนจะดึงวีนาไว้ “นี่คุณ...จะไปไหนอ่ะ”
วีนาหันมาน้ำตาคลอๆ ไม่รู้จะอธิบายยังไง ชายลึกลับเดินออกจากสถานีไป วีนาดึงแขนตัวเองออกก่อนเดินตามออกไปทันที ท่ามกลางแสงยามเย็นของพระอาทิตย์ที่สวยแปลกตา
“เดี๋ยว” ธนัทมองรอบๆอย่างงๆก่อนวิ่งตามไปอย่างเป็นห่วง
ทางเดินต้นไม้เปลี่ยนสี วีนาเดินตามชายลึกลับไปเรื่อยๆเหมือนจะตามทัน เหมือนจะไม่ทัน ชายคนนั้นก็มาๆหายๆ วีนาชะเง้อมองตามแต่ชายคนนั้น จนไม่รู้ตัวว่าเดินไปทางไหน... ธนัทเดินตามพลางร้องเรียก
“วีนาๆ เดี๋ยวๆ” ธนัทวิ่งตามมาคว้าไว้ “...คุณจะไปไหน...”
วีนาเห็นชายลึกลับหยุดยืน มองตรงมาทางที่วีนายืนอยู่กับธนัท ในแสงโพล้เพล้ วีนาพยายามเพ่งมองชัดๆ