บทละครโทรทัศน์ Secret Garden อลเวงรักสลับร่าง ตอนที่ 11 หน้า 3
ไอด้ายืนอยู่หน้าบริษัทเพลง เข้าไม่ได้ ไอด้ามองผ่านกระจก เห็นเรย์ หัวเราะ คุยทักคนนั้นคนนี้อย่างไม่มีวีแววว่าจะใส่ใจเธอเลย ไอด้ามองอย่างน้อยใจ
“เฮ้ย เต๊าะ..นักข่าวสัมภาษณ์อะไรว่ะ โคตรไร้สาระเลย”
“เฮ้ย แต่เขาตอบหล่อนะพี่”
“พี่เรย์” ไอด้าโบกมือและตะโกนเรียเรย์ ไอด้ามองผ่านกระจก เห็นเรย์ หัวเราะ คุยทักคนนั้นคนนี้ ไอด้ามองอย่างน้อยใจ
บรรยากาศกองถ่ายเอ็มวีสกู๊ปของเรย์ ไอด้ายังยืนเหม่อๆ อยู่ ที่มุมหนึ่ง ธนัทยืนมองก่อนจะเดินเข้าไปหา ยื่นแก้วกาแฟให้ ไอด้าหันมามองก่อนจะรับไว้อย่างแปลกใจ
“ขอบคุณค่ะ” ไอด้าถอนหายใจ “งานแรกก็พังซะแล้ว มันยากกว่าที่คิดไว้นะคะเนี่ย”
ธนัทมองอย่างเห็นใจ “งานพัง ก็ดีกว่าอย่างอื่นพังนะ”
ไอด้าแค่นหัวเราะ “ไอ้อย่างอื่นที่ว่าน่ะ พังมาก่อนงานซะอีกค่ะ”
“บางทีนะ คนเราเลือกที่จะแสดงออกอะไรบางอย่าง เผื่อที่จะกลบเกลื่อนความเสียใจที่รู้สึกอยู่ แต่ว่าไม่ว่าจะแสดงออกยังไงอ่ะ มันก็ไม่เปลี่ยนความรู้สึกในใจใช่มั้ย”
ไอด้าอึ้งไป หันหน้าไปซ่อนความรู้สึก
“ไอด้าขอตัวไป เตรียมงานต่อดีกว่าค่ะ ขอบคุณสาหรับกาแฟ และสิ่งที่พยายามจะบอกนะคะพี่ธนัท”
ไอด้าเดินไป วีนาในร่างธนัทมองตามไป
ที่จอดรถจุดถ่ายเอ็มวี ธนัทในร่างวีนาเดินมาที่จอดอยู่ข้างๆ รถบ้านของเรย์ โหน่งเดินมาตบประตูรถเรียก
“เรย์ ไปกินข้าวกันดีกว่าไป มีไข่เจียวที่ชอบด้วย” ธนัทในร่างวีนา ชะงัก ก่อนจะนั่งหลบแอบฟัง
เรย์เปิดประตูรถตู้หน้าเหวี่ยงสุดๆ “เตือนแล้วใช่มั้ย ว่ามันจะพังอ่ะ”
“กูก็เตือนมึงแล้วใช่มั้ย ให้ใจเย็นๆ อ่ะ...ไม่เอาน่าอย่าทำตัวเป็นคนแก่ ขี้งอน ขี้น้อยใจ ป่ะๆ เราไปทำงาน”
“ไม่ทำ…ผมไม่ไหวแล้วเว้ย.. เอะอ่ะแม่งจะกัด จะจิกผมตลอดเวลาอย่างนี้”
“เอาน่า..เดี๋ยวพี่ไปคุยให้นะ…ให้เขาเบาๆ ลงหน่อยอ่ะ”
“ผมถามพี่จริงๆนะ พี่เคยคุยแล้วได้อะไรบ้างว่ะ … พี่ก็เอาไม่อยู่ทั้งเขาและผมเนี่ยแหละ”
โหน่งโมโห “เออ ใช่ เพราะถ้ากูเอาอยู่ พวกมึงก็คงฟังกูบ้างแหล่ะ กูเคยบอกแล้วใช่ไหม ว่าอย่าเลิกกันทั้ง ๆ ที่ยังไม่เคลียร์ แล้วเป็นไง 5-6 ปีจบมั้ย...ไม่จบ มีแต่พัง...”
ธนัทในร่างวีนา ตกใจเบาๆ เริ่มเก็ทแล้วว่า เรย์กับไอด้าเคยคบกัน