บทละครโทรทัศน์ Secret Garden อลเวงรักสลับร่าง ตอนที่ 19 หน้า 4
“มีแต่ปาฏิหารย์เท่านั้นที่จะช่วยวีนาได้”
ธนัทพึมพำ “ปาฏิหารย์”
ธนัท คล้ายคิดอะไรออก วิ่งไปเปิดโน้ตบุ๊ก เสิร์ชหา เส้นทางการเดินทางของเมฆกลุ่มนี้จนไปเจอ ยูทูป ของเรื่องนี้เข้า มือธนัทคลิกเข้าไปดูภาพในยูทูป กลุ่มก้อนเมฆแบบที่เขากับวีนาเคยเจอ ธนัทเหมือนนึกได้ว่า นี่อาจเป็นทางออกให้อาการป่วยของวีนา ผ่านเวลา...ธนัท นั่งหาข้อมูล จากโน้ตบุ๊ก ก่อนจะพบสถานที่ที่เมฆก้อนนี้จะเคลื่อนตัวอีกครั้ง
ภายในห้องทำงานไอด้า ไอด้าซักนักดนตรี พี่ชายนักศึกษาฝึกงาน
“สรุปว่ายังไงคุณก็จะยืนยันว่าเพลงนั้นเป็นเพลงของคุณใช่มั้ยคะ”
“พี่ครับ...เมโลดี้แบบนี้ ใครๆมันก็แต่งได้ป่ะครับ"
“แต่มันเหมือนกันเกินไปป่ะ”
“ผมว่านะครับ คุณลองไปถามเขาดูเองดีกว่า เพราะยังไงอะ เพลงของผมมันก็ออกมาก่อนนะครับ
“แต่ออกมาก่อนแค่สิบกว่าวัน และก็ดันเป็นช่วงเวลาเดียวกันที่น้องสาวของคุณเนี่ยมาฝึกงานอยู่ที่นี่พอดี มันไม่บังเอิญไปหน่อยหรือคะ...เอาอย่างนี้มั้ยคะ ถ้าคุณต้องการค่ารถหรือว่าค่าเสียเวลาเนี่ย ฉันยินดีจะจ่ายให้ ขอให้คุณพูดความจริงให้ทุกคนได้รู้ก็พอ”
“ผมจะบอกอะไรพี่ให้นะครับ มีค่ายเพลงอะ ติดต่อผมมาว่าจะให้ผมไปออก Single กับเขา แล้วถ้าสมมติว่าเพลงของผมอะ มันเกิดดังขึ้นมา คิดว่าเงินค่ารถของพี่มันจะมีความสำคัญอะไรกับมั้ยครับ”
นักศึกษาฝึกงานไม่ชอบใจ “เห้ย เฮีย ทำไมพูดเงี้ยอะ”
“น้อง...นี่เป็นโอกาสสุดท้ายแล้วนะ ที่น้องจะได้ทำในสิ่งที่ถูกต้อง”
“ดูพวกพี่อะ มั่นใจมากนะครับว่าผมอะเป็นคนผิด...ผมถามเถอะครับ มีหลักฐานมั้ย” นักดนตรีลุกออกไป
“เห้ย เฮีย...เฮีย” นักศึกษาฝึกงานหันมาคุยกับไอด้า “พี่คะหนูขอโทษแทนเขาจริงๆ นะคะ”
ภายในห้องโรงแรมแห่งหนึ่ง ชายศิลปินต่างชาติ ในชุดเดินป่า ปีนเขา กลับเข้ามาในห้องโรงแรมท่าทางเหนื่อยๆ พร้อมเป้สะพายใบใหญ่ เขาวางของลง ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบเครื่องดื่มออกมา เปิดโทรศัพท์ เอาโน้ตบุ๊กคออกมาเสียบปลั๊ก ก่อนจะไปนั่งเหยียดยาวอย่างสบายตัว ที่โซฟา สัญญาณการติดต่อทั้งหลายดังขึ้น รัวๆ ..เขาพึมพำบ่นๆ ก่อนลุกไปหยิบโทรศัพท์มาดู “อะไรเนี่ย เป็นร้อยข้อความเลยเหรอ” ชายศิลปินต่างชาติเปิดดู
ภายในบ้านเรย์ หน้าจอคอม เรย์เลื่อนอ่านข้อความในพันทิพ แคบที่ข้อความต่างๆ ที่ด่าและดูถูกเขาอย่างแรงๆ