บทละครโทรทัศน์ ระเริงไฟ ตอน 21 หน้า 3
ญาดาเดินอย่างมั่นใจออกมาแล้วแน่ใจว่าชาคริตต้องตามหลังมาหาเรื่อง แต่ชาคริตเดินอ้อมมาดักข้างหน้าได้อีก “คุณมาเจอนายนะทำไม”
“คุณไม่เกี่ยว!” ชาคริตเอื้อมมือจะจับแขนญาดาไว้ “ผมยังมีสิทธิ์ในตัวคุณ!” ญาดาเบี่ยงตัวหนี
“อย่าแตะต้องตัวฉัน!”
“ไม่งั้นจะทำไม..จะยิงผมทิ้งหรือไง” บอดี้การ์ด 2 คนของญาดาก้าวเข้ามา ชาคริตมองบอดี้การ์ดของญาดาแล้วยิ้มขำ “เล่นแบบนี้เลยเหรอ”
“คนอย่างคุณ..พูดดีด้วยไม่ได้..ก็ต้องใช้กำลัง”
ปิงเดินเข้ามาเอามือแตะที่เอว โดยมีปืนอยู่ใต้สูทแต่ไม่เห็นปืนให้เอิกเกริก
ชาคริตสั่ง “ไม่ต้อง” ปิงปล่อยมือจากปืน ญาดาเริ่มหวั่นๆเพราะบอดี้การ์ดของเธอไม่ได้มีอาวุธ ชาคริตค่อยๆปล่อยมือแล้วแกล้งชูมือขึ้นเหมือนยอมแพ้ ท่าทางกวนประสาทสุดๆ “ผมไม่กล้าแตะคุณแล้ว..”
ชาคริตชะโงกเข้าไปกระซิบข้างหู “ไว้คราวหน้า..ผมจะทวงสิทธิ์ของผม!” ชาคริตก้มจะหอมแก้มญาดาที่เบือนหน้าหนีได้ทัน ชาคริตได้แต่เฉียดฉิวไม่สามารถแตะญาดาได้
ชาคริตเดินเร็วไปทางออกของโรงแรม ปิงเดินตามหลังมาแทบไม่ทัน
“ผมขอโทษจริงๆครับ นาย ผมไม่ทันเห็นว่าคุณผู้หญิงมาด้วย” ชาคริตเดินเร็วไปต่อโดยเหมือนไม่สนใจฟังปิง
“นายครับ” ชาคริตหยุดเดินอย่างหงุดหงิดใจ “มีอะไร” ปิงยังนิ่งเงียบอยู่ ชาคริตหันไปมองปิงที่รู้สึกผิด
ทัศนะข่มขู่ปิงให้บอกว่าชาคริตพาญาดาไปไหน
“...นายพาคุณผู้หญิงขับรถออกไปกลางดึก ผมรู้แค่นี้ ผมจะบอกนายเองว่า ผมเข้าบ่อน ผมจะได้ไม่ต้องถูกคุณข่มขู่ไปตลอดชีวิต”
ชาคริตมองปิงอย่างไม่สนใจ “ตอนนั้นผมมันขี้ขลาดจริงๆ..”
“แกไม่บอก ไอ้นะก็หาทางตามฉันได้อยู่ดี” ชาคริตไม่ใส่ใจเรื่องนี้แล้วเพราะมีเรื่องอื่นสำคัญกว่า
“ผมสาบาน! ผมจะไม่มีวันทรยศนาย ผมจะไม่เหมือนคุณนะที่ไปเข้าข้างศัตรู อย่างนี้ไม่เรียกว่า “เพื่อน”แล้ว”
ชาคริตหันขวับเข้ากระชากคอเสื้อปิงเข้ามา “แกไม่รู้อะไร! ไอ้นะยังไงก็เป็นเพื่อนฉัน..ไม่มีวันเปลี่ยน!!”
ชาคริตผลักปิงออกไป ชาคริตเดินออกไป ไงก็ตัดความเป็นเพื่อนกับทัศนะไม่ลง
บ้านดิลก ญาดาเดินเข้ามาในห้องทำงาน มุมส่วนตัวของดิลก
“คุณไม่เชื่อในตัวคุณพ่อคุณแล้วหรือไง” ญาดาจะเดินออกไป พยายามตัดความแคลงใจดิลกออกไป
“คนไม่ได้ทำธุรกิจร่วมกัน..ไม่ได้หมายความว่า ไม่รู้จักกันนี่ครับ”