บทละครโทรทัศน์ ไฟล้างไฟ ตอนที่ 8 หน้า 5
“นอกจากความสวย สง่าที่เหมาะสม ในฐานะ Lighting Designer จะรับหน้าที่เป็นผู้ออกแบบงานแสง ทั้งหมดของโครงการ Castle Land” นรุตม์เอ่ยตอบ ทุกคนปรบมือให้อย่างชื่นชม
“แล้วเรื่องความร่วมมือระหว่างลาลูนกับ Castle Land ล่ะคะ มันคืออะไร”
นรุตม์มองทางลีลาแล้วยิ้มให้ “เราเลือกทีมงานตามความเชี่ยวชาญ ในส่วนของ Castle Land เครื่องแบบของพนักงานในโครงการทั้งหมด เราได้รับการนำเสนอจากคุณลีลาออกแบบเครื่องแบบพนักงาน ในทุกแผนก” ลีลา วัลภา และดลฤดีตะลึงอึ้งกันไปที่ถูกกดเกรดลงมาแค่ออกแบบเสื้อผ้าพนักงาน “เป็นเกียรติมากครับที่ดีไซเนอร์ที่มีชื่อเสียงให้เกียรติกับทาง Castle ขนาดนี้” นรุตม์ปรบมือให้
วัลภากับดลฤดีหันไปทางลีลา ลีลาโกรธมากแต่ยังต้องยิ้มรักษาภาพลักษณ์ หญิงสาวมองนรุตม์ด้วยสายตาแค้น นรุตม์ยิ้มให้อีกฝ่าย
นรุตม์กับภารดีเป็นที่สนใจของนักข่าวในมุมหนึ่ง ลีลารีบเดินเข้าไปหาวัลภากับดลฤดีที่ยืนอึ้งๆ อยู่กับอาภา
“...ทำไมลูกๆ ถึงรับงานแบบนี้ ถึงโครงการจะใหญ่แต่มันลดเกรดแบรนด์ของตัวเองนะ” อาภาไม่ชอบใจ
ลีลารู้สึกผิด “เจ๊...”
“ภากลับก่อนนะคะแม่” วัลภาไม่มองหน้าลีลาเดินออกไปเลย ลีลามองดลฤดี ดลฤดีก็โกรธไม่ยอมมองหน้าลีลาเหมือนกัน
“เจ๊รอด้วย” ดลฤดีรีบตามวัลภาออกไป ลีลารีบตามเพื่อนไปเช่นกัน
ด้านภารดีกับนรุตม์ที่ยืนอยู่หน้างาน มือถือภารดีสั่นมีสายเข้า ภารดีมองแล้วกดรับ “สวัสดีค่ะ คุณณรงค์ ให้เข้าไปเหรอคะ แต่เอมไม่ได้..” ภารดีฟังแล้วสีหน้าลำบากใจ “ได้ค่ะ เอมจะรีบเข้าไป” ภารดีหันมาบอกกับนรุตม์ “เอมต้องไปทำงาน เอมกลับก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวพี่เดินออกไปส่ง ผมต้องขอตัวก่อนนะครับ” นรุตม์พาภารดีเลี่ยงนักข่าวออกไป เจอกับธีรพัฒน์ที่ยืนคอยดูความเรียบร้อยก็เอ่ยสั่ง “คุณธี...ฝากดูแลงานด้วยนะ เดี๋ยวผมมา”
“ครับ...”
นรุตม์พาภารดีออกไป
ศิริมองไปรอบๆ งาน แล้วเรียกธีรพัฒน์ให้เดินเข้าไปหา “เห็นลูกหยีไหม หายไปไหนไม่มาดูแลแขกในงาน”
“ตั้งแต่คุณนรุตม์ประกาศเรื่องคุณภารดี ก็ไม่เห็นแล้วครับ”
ศิริมองไปรอบๆ งานก็ไม่เห็น ศิรินธาร ศิริคิดๆ แล้วเดินออกไป
ที่ด้านนอกของงาน ศิรินธารโกรธหันมาเล่นงานลำไพรที่พยายามจะแก้ตัว “ไพรพยายามเตือนคุณแล้วนะคะ แต่คุณไม่ฟัง”
ศิรินธารถึงจริงก็ไม่ยอมรับ “แล้วทำไมไม่ขัดขวางมัน”
“เขามากับมิสเตอร์ฟรองซัวส์นะคะ ใครจะกล้า”
“โง่! เรื่องแค่นี้ก็จัดการไม่ได้!”
“ต่อให้เป็นคุณลูกหยีก็ขวางมันไม่ได้หรอกค่ะ” ลำไพรเริ่มโกรธ
ศิรินธารตบลำไพร ลำไพรอึ้งไป “อย่าบังอาจเอาฉันไปเปรียบเทียบกับผู้หญิงบ้านนอกอย่างแก มันคนละชั้นกัน!”
“ขอโทษค่ะ”
ศิรินธารแค้น “นังลีลา...”