บทละครโทรทัศน์ OMG ผีป่วนชวนมารัก ตอนที่ 16 (จบบริบูรณ์) หน้า 4
มองโจ๊ก น้ำตาเริ่มไหลออกมา
บนเตียงในห้อง ไอซียู ลุงไข่นอนหลับอยู่ ใส่หน้ากากออกซิเจน ผีข้าวปุ้นเดินเข้ามานั่งยองๆใกล้ๆข้างเตียง
ผีข้าวปุ้นโศรกเศร้าเสียใจ “พ่อ พ่อต้องเป็นแบบนี้เพราะเรื่องหนูอีกแล้วใช่มั้ย หนูขอโทษนะ หนูมันเป็นลูกที่แย่มากเลยอะ ตอนมีชีวิตอยู่หนูก็ทำให้พ่อเจ็บ” ผีข้าวปุ้นร้องไห้ “ตายไปแล้ว ก็ยังทำให้พ่อเจ็บได้อีก หนูขอโทษนะพ่อ พ่ออย่าเป็นอะไรนะ” ผีข้าวปุ้นจับแขนลุงไข่ “ฟื้นขึ้นมาเถอะนะพ่อนะ พ่อพ่อเป็นอะไรอะ พ่อเป็นอะไรอะ”
“สัญญาณชีพจรไม่มี ตามหมอด่วน”
“พ่อ พ่ออย่าเป็นอะไรนะ” ผีข้าวปุ้นมองที่หมอตกใจ หันมองลุงไข่ หมอแกะกระดุมเสื้อลุงไข่ออก
“อัลลันรีน 1 แอม”
“สัญญาณชีพจรไม่มีค่ะหมอ”
“เตรียมเครื่องปีฟิพ100จูน”
“100 จูนค่ะ”
“เคลียร์” หมอวางที่ปั๊มหัวใจบนหน้าอกลุงไข่ แล้วเริ่มปั๊ม
“สัญญาณชีพจรไม่มาค่ะ”
“150 จูน”
“150 จูนค่ะ”
“เคลียร์”
“พ่ออย่าเป็นอะไรนะ”
“200 จูน”
“200 จูนค่ะ”
“เคลียร์” ผีข้าวปุ้นร้องไห้หนักขึ้น หมอปั๊มต่อเนื่อง
“พ่อฟื้นดิพ่อ”
“200จูนเคลียร์”
“ไม่มาค่ะ” ขณะที่หมอยังปั๊มอยู่นั้น ผีข้าวปุ้นสัมผัสอะไรบางอย่างจนหยุดร้องไห้ แล้วค่อยๆหันหน้าไปมอง
วิญญาณลุงไข่กำลังค่อยๆ เดินออกไปหาแสงสว่าง
แสงฟุ้งๆ เหมือนในฝัน ทางเดินของโรงพยาบาล วิญญาณลุงไข่เดินงงๆไปทางแสงที่ปลายทาง ผีข้าวปุ้นพยายามเรียกและวิ่งตามไป ยืนกางแขนขวางทางวิญญาณลุงไข่ไม่ให้ไป “พ่อ ๆ ๆ ๆพ่อ”