บทละครโทรทัศน์ OMG ผีป่วนชวนมารัก ตอนที่ 14 หน้า 2
ภายนอกสนามเด็กเล่น อาทิตย์ จิ๋วนั่งชิงช้าคุยกัน
“ไม่เจอกันไม่กี่วัน คุณซูบลงเยอะเลยนะ กินอะไรบ้างสิ จะได้มีแรงทำ You are my sunshine”
จิ๋วอึ้ง “เชฟรู้จักบล็อกของจิ๋วด้วยหรอคะ ?”
“ผมรู้เรื่องของคุณทุกเรื่องแหละ คุณหนีผมไปไหนไม่พ้นหรอก” อาทิตย์นึกได้ “เอ่อ แล้วนี้ถามหน่อยสิ เด็กผู้ชายที่เป็นลูกของลุงเจ้าของร้านน่ะ เค้าเป็นอะไรกับคุณหรอ ทำไมเขาถึงมาต่อยผมเรื่องของคุณด้วย ?”
“หะ เชฟโดนต่อยด้วยเหรอคะ แล้วเชฟเป็นอะไรหรือป่าวคะ ?”
อาทิตย์ทำเป็นไม่เจ็บ “จิ๊บๆ เด็กมันมือเบาอะ แต่ก็คุ้มนะ เค้าทำให้ผมรู้ว่าคุณอยู่ที่ไหน” จิ๋วนิ่งไป อาทิตย์พูดต่อ
“ความจริงผมก็น่าจะเอะใจนะ.. ว่าใครมันจะเปลี่ยนเป็นคนละคนได้ในวันเดียวกันขนาดนั้น แต่ใครจะคิดว่าไม่ใช่ไบโพลาร์ แต่เป็นโดนผีสิง..ไหนๆก็คุยเรื่องนี้กันแล้ว ผมถามอะไรคุณหน่อยสิ ตอนที่เรามานั่งชิงช้าด้วยกัน..ตอนนั้นไม่ใช่คุณหรอ ?”
จิ๋วนึกๆ แล้วค่อยนึกออก “ไม่ใช่ค่ะ”
“แล้วตอนที่คุณเมาเรื้อนจนผมต้องไปพาคุณออกจากโรงแรมล่ะ ?”
“ไม่ใช่คะ นั้นผีค่ะ”
“งั้นตอนที่เราไปเอ้าท์ติ้งด้วยกันที่เขาใหญ่ แล้วคุณติดในห้องเย็นนั่นก็ ?”
“ผีค่ะ”
อาทิตย์พยายามนึก “ถ้าอย่างงั้นตอนที่ช่วยจับโจรขโมยอานจักรยาน ?”
จิ๋วรีบเงยหน้าตอบ “อันนั้นจิ๋วค่ะ จิ๋วเป็นคนจับโจรเองค่ะเชฟ”
“แหม่ ..ภูมิใจเชียวนะ แต่ก็เก่งจริงๆแหละ” อาทิตย์ครุ่นคิด “เฮ้ย ..นี่ถ้าอย่างงั้นแสดงว่า..คนที่คอยขอให้ทำเรื่องอย่างว่าบ่อยๆ ก็ไม่ใช่คุณ แต่เป็นผีอย่างนั้นหรอ ?”
“ค่ะ”
“เอาจริงๆ ถ้าไม่มีผีมาเปลี่ยนให้คุณเป็นคนร่าเริงขึ้น ผมก็คงไม่มีโอกาสมองคุณหรอกนะ.. ไม่ใช่ว่าคุณไม่ดีนะ แต่ว่าคุณทำให้ผมนึกถึงตัวเองสมัยเด็กๆ น่ะ เอาแต่กลัว ไม่มั่นใจ เลยทำให้ผมไม่อยากอยู่ใกล้คุณ..แต่ ผมก็ยอมรับนะว่า ผมก็ชอบคุณผีเค้าเหมือนกัน เค้ามีเสน่ห์มากนะ และก็น่ารักมากด้วย นี่ถ้าผมไม่อดทนไว้นะ”
“พี่ผีเค้าก็ชอบเชฟมากเหมือนกันคะ”
“ผีเค้ารสนิยมดีเนอะ”
จู่ๆมีผีลอยผ่านหน้าทั้งสองไป จิ๋วตกใจ “อุ้ย”
อาทิตย์งง “เป็นไรจิ๋ว ?”