บทละครโทรทัศน์ OMG ผีป่วนชวนมารัก ตอนที่ 10 หน้า 2
จิ๋วรับมุกไม่ทัน “กลับไปไหนล่ะ”
“กลับออกไปไง” อาทิตย์ถลึงตาเตือน “พรุ่งนี้มาสายๆ ค่อยมาใหม่”
“เอ๊าะ ไปข้างนอกก่อน พรุ่งนี้สายๆค่อยมาใหม่ใช่ไหม”
จิ๋วเกือบเผลอเดินกลับห้อง นึกได้หันไปทางลงดาดฟ้า เจอจันทร์เจ้าจ้องเขม็ง รีบยกมือไหว้ จิ๋วยิ้มแหยๆ
“ง่วงซะเดินผิดทางเลย แย่จริง สวัสดีค่ะ” จิ๋วไปแทบจะวิ่ง จันทร์เจ้ามองตามแล้วหันขวับมาจ้องหน้าอาทิตย์
“พอดีผมให้จิ๋วมาเช็คของในสต็อคน่ะครับ แต่มันดึกไปหน่อย นี่กี่โมงแล้ว” อาทิตย์หลบตาแม่ดูนาฬิกาข้อมือ
“โห ดึกขนาดนี้เลยหรอเนี่ย” จันทร์เจ้าจ้องหน้าเขม็ง “อดอยากมากหรอลูก” จันทร์เจ้าเอามือแตะปากอาทิตย์
อาทิตย์ปัดมือจันทร์เจ้าออก เสียงสูง “อะไรเนี่ย ทำอะไร”
“ปากแห้งๆ นะลูก”
“อดอยากปากแห้งอะไรไม่มี”
“แหม!!! ตอนเด็กๆ เวลาโกหกชอบหลบตาแม่ทุกที” จันทร์เจ้าจ้องตา “ใช่มั้ยลูก มีอะไรกับเด็กนั่นแล้วใช่มั้ย”
อาทิตย์หลบตาวูบ คิดๆๆ จะปิดยังไงดี จันทร์เจ้าใช้สองมือจับหน้าอาทิตย์ให้หันมา
“หือ หลบตาแบบเนี่ย ใช่เลย” อาทิตย์พลิกตัวหนีคว้าถุงใส่ขนมปังมาบังหน้า
“ขนมจีบเจ้านี้ผมไม่ได้กินตั้งนานแล้ว ขอบคุณนะอุตส่าห์ซื้อมา”
หน้าร้านอาหาร Artist Bistro จิ๋วหนีออกมานอกร้าน เอามือตบอกรัวๆ
“โอ๊ยยยยใจเต้นตึกตักไปหมดเลยทำยังไงดี แค่แม่สามีโผล่มาเองนะเนี่ย นึกว่าจะหัวใจวายตายอีกรอบแล้ว”
ดาดฟ้า อาทิตย์ตั้งหน้ากินขนมจีบ พยายามไม่สบตาแม่ จันทร์เจ้าเรียกก็ทำเป็นไม่ได้ยิน “ใส่ถุงรึเปล่าลูก”
อาทิตย์ถึงกับสำลักขนมจีบ จันทร์เจ้าช่วยลูบหลังแต่ยังไม่เลิกพูด อาทิตย์อยากจะร้องไห้ “ถุงอะไรล่ะครับแม่”
“อ้าววว โตป่านนี้ยังไม่รู้จักหรอว่าถุงอะไร”
อาทิตย์ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “ผมรู้แต่แม่พูดทำไมเล่า”
“ไม่ได้เลยนะ”
“แม่จะพูดทำไม”
“ไม่สดนะเราอ่ะ”
หน้าร้านอาหาร Artist Bistro อาทิตย์เดินลงมาส่งแม่ จันทร์เจ้ายังไม่เลิกสอนเรื่องผู้หญิง
“เด็กวัยรุ่นสมัยเนี่ยน่ากลัวจะตายไป แม่ก็ไม่ได้จะดูถูกใครนะ แต่ถ้าถ่ายคลิปแบล็คเมล์ซันขึ้นมาล่ะ จะว่าไง”