บทละครโทรทัศน์ OMG ผีป่วนชวนมารัก ตอนที่ 2 หน้า 13
“คุณเป็นใคร ทำไมต้องมาทำเพื่อผม”
จิ๋วเริ่มโมโห “โอย ...ก็เป็นคนที่หวังดีไง ทำไมพูดจางี่เง่ายังงี้เนี่ย คนเค้าหวังดีก็ช่วยๆรับๆไป ไม่ได้เหรอ!!”
“นี้คุณ ช่วงหลังๆมานี้คุณพูดจาไม่มีหางเสียงเลยนะ”
“คนเค้าหวังดีก็ช่วยๆรับไปไม่ได้เหรอเจ้าคะ”
อาทิตย์เครียดขึ้น “ผมว่าคุณคงไม่เข้าใจที่ผมเตือนใช่มั้ย งั้นผมจะพูดชัดๆ ต่อไปนี้ ห้ามตัดสินใจเอง แล้วก็ห้ามทำอะไรเองคนเดียวเด็ดขาด และที่สำคัญ ห้ามเข้ามายุ่งในครัวอีก อยู่แค่ข้างนอกก็พอ เข้าใจไหม?”
อาทิตย์เดินไป จิ๋วหงุดหงิดมาก บ่นไล่หลัง “โอ๊ย มันน่าเตะสักป๊าบจริงๆ ทำไมฉันต้องมาซวยยังงี้เนี่ย”
ภายในร้านอาหาร Artist Bistro ลูกค้า 2 คน จะออกจากร้าน
ลูกค้าพึมพำ เบะปาก “ไม่เริ่ดเลยอะ ไว้วันหลังไปร้านอื่นนะ ไม่เอาละ”
ลูกค้า 2 คน ออกจากร้านไป ปิดประตูปัง อาทิตย์ยืนนิ่ง เหมือนไม่สนใจ น้ำมนต์เป็นห่วง
“พี่ซันคะ น้ำว่า พี่ซันน่าจะยอมๆ ลูกค้าหน่อย ร้านเรายิ่งแย่ๆอยู่”
“แย่อะไร ดีออก ไม่มีลูกค้า เราก็มีเวลามากขึ้นไง”
มือถืออาทิตย์ดัง อาทิตย์รับสาย “สวัสดีครับ ว่าไงครับ ผมว่าจะโทรหาพอดี ยอมความเหรอ? และใครเป็นคนไปยอมความครับ” อาทิตย์แปลกใจ
รถอาทิตย์แล่นไปที่มหาวิทยาลัย อาทิตย์นึกถึงสิ่งที่ตำรวจบอก
“อ้าว ยังไม่รู้เหรอครับ? คุณแม่คุณไปคุยกับเจ้าทุกข์ เธอไปขอโทษ และยอมความแล้วจ่ายเงินค่าทำขวัญ เคลียร์ทุกอย่าง ทางเจ้าทุกข์เลยยอมความให้”
รถอาทิตย์จอดเอี๊ยดที่หน้าตึกมหาวิทยาลัยที่จันทร์เจ้าทำงาน
ภายในมหาวิทยาลัย ห้องทำงานจันทร์เจ้า อาทิตย์พรวดพราดเข้าในห้อง
“อุ๊ย !! อยู่ๆก็เข้ามาเงียๆ แม่ตกใจหมดเลย มีอะไร มาหาแม่ทำไม ?”
“ใครใช้ให้แม่ไปยอมความและจ่ายค่าทำขวัญ? แม่จะมายุ่งกับเรื่องของผมทำไม?”
“แล้วจะให้ทำไง ก็แกไม่ยอมเจรจาอะไรเลย ในบล็อกนั้นก็เอาแต่เขียนข่าวด่าแกๆ ถ้านักข่าวรู้จะทำยังไง แกจะปล่อยให้ร้านเจ๊งหรือไง จะบอกให้นะคนเป็นแม่อยู่เฉยๆ ได้ยังไง”
“แม่ช่วยผมในฐานะแม่ เหรอ ผมซึ้งน้ำตาจะไหล แม่ที่ไม่เคยทำอาหารให้ลูกกินสักมื้อ แม่ที่กลับบ้านตอนเช้า ทีตอนนี้จะมาหน้าที่แม่ ทำไมตอนที่ผมต้องการ แม่ไม่ทำล่ะครับ”