บทละครโทรทัศน์ OMG ผีป่วนชวนมารัก ตอนที่ 9 หน้า 5
เช้าวันใหม่ บนดาดฟ้าร้านอาหาร จิ๋วเปิดประตูออกมาจากห้องนอน ตื่นมาตอนเช้า เกาหัวงัวเงีย หาว ออกมาบิดขี้เกียจ อาทิตย์เดินออกมาจากห้อง งัวเงีย “กู้ดมอร์นิ่งค่ะที่รัก”
“ตื่นแล้วเหรอ”
“ก็ต้องตื่นแล้วสิ ไม่ตื่นจะมายืนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง นอนหลับสบายดีมั้ยคะ .... แฟน”
อาทิตย์เขินที่จิ๋วแซว “หลับสิ ทำไมคิดว่าผมอะดรีนาลีนพุ่งจนนอนไม่หลับหรือไง”
อาทิตย์แกล้งเดินไปรดน้ำต้นไม้ จิ๋วยิ้มเดินตาม
“แค่นี้ชิวๆ” อาทิตย์ยกบัวรดน้ำต้นไม้ “นี่ผมเป็นใคร ผมอาทิตย์นะ แค่มีแฟน เรื่องชิวๆ สบาย”
“หรา” จิ๋วชี้นิ้วไปทีขอบตาอาทิตย์ “แล้วทำไมตาเป็นหมีแพนด้างี้ล่ะ”
“ห๊ะ ตาใคร”
“ใต้ตาไง ดูดิ่ ดำขนาดนั้นน่ะ”
“ตาผมอ่ะนะ เฮ้ยจริงดิ” จิ๋วกั้นหัวเราะ “น่ารักจัง”
“นี่คุณอำผมเหรอ”
“ฉันมีความสุขจังเลย” อาทิตย์อมยิ้มวางบัวรดน้ำลง เดินมาขยี้หัว
“ผมก็มีความสุข แต่อย่าเพิ่งลั้นลามากล่ะ คนอื่นเค้าจะตกใจ ไม่ใช่ผมอยากปิดนะ แต่ค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า”
“รู้แล้วน่า นี่เก็บความลับเก่งนะจะบอกให้ เหยียบให้มิดเลย ไม่มีใครรู้เลย อาบน้ำแต่งตัวก่อนนะคะ...แฟนนน แฟนจ๋า” จิ๋วเดินลั้นลากลับเข้าห้อง ก่อนเข้าห้องโบกมือ
อาทิตย์ลุกขึ้น ชกกระสอบทรายสองสามที กระโดดดีใจ เดินเข้าห้องไป
ภายในร้านอาหาร Artist Bistro อาทิตย์ยืนทำอะไรบางอย่างตรงเคาน์เตอร์แคชเชียร์ รู้สึกได้ว่าจิ๋วกำลังถูพื้นใกล้ๆ และจ้องมองเขาอย่างมีความสุขอย่างโจ่งแจ้ง อาทิตย์มองซ้ายขวา กลัวคนอื่นเห็น อาทิตย์เลยเดินไปที่จุดอื่น จิ๋วเดินถูพื้นตามไป วินเดินผ่านมาเห็นแต่ไม่ได้สงสัยอะไร ยังคงทำหน้าที่จัดวางของบนโต๊ะอาหารต่อ
พอลกำลังนวดไหล่ให้เซฟรอง เซฟรองสงสัย “ไอ้จิ๋ว มันเป็นอะไรอีกแล้วเนี่ย”
เซฟรองหันไปคุยกับพอล “เดินตามเชฟต้อยๆ เป็นลูกหมาหิวนมเลย”
พอลชะโงกมองตาม “สงสัย..อ้อนจะเอาอะไรจากเชฟอีก”
ตุ๋ยเช็ดโต๊ะอยู่หันมา “ไอ้จิ๋วมันต้องร้อนเงิน แล้วอยากเบิกเงินล่วงหน้าจากเชฟ”
“หรือว่ามันจะอ่อย”
เพ้อละ...หน้าอย่างไอ้จิ๋วเนี่ยนะ ตายแล้วเกิดใหม่ดีกว่ามั้ง” เซฟรองดูถูก วินหน้านิ่งๆ มองตามจิ๋ว