บทละครโทรทัศน์ เพื่อนรักเพื่อนริษยา ตอนที่ 22 หน้า 3
ที่ประตูห้อง เป๋ายืนมองห้องล้างฟิล์ม ที่บัดนี้ถูกเก็บกวาดอย่างเรียบร้อยเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนปิดประตู ฟิล์มรูปจำนวนมากในถาดอลูมิเนียม กำลังถูกไฟเผา เป๋าหันหลังเดินจากไป ไม่มองกลับมาอีก
ทางเดินช่อง THE SUN จิ๋วอยู่ในห้องซ้อมเต้น เห็นเป๋าเดินหน้าเซ็งผ่านหน้าห้องก็รีบวิ่งออกไป
ขณะเดียวกัน นางฟ้าก็เดินเข้ามาหาเป๋า “เป๋า” จิ๋วเบรกไม่เดินเข้าไป ยืนดูอยู่ตรงนั้น ไม่มีใครเห็นจิ๋ว “เมื่อกี้ฉันขอโทษนะเป๋า ฉันอารมณ์ไม่ดี”
เป๋าพยักหน้า “ไม่เป็นไรหรอก แล้วนี่สบายดียัง”
นางฟ้าพยักหน้า “อืม ทำไมดูเซ็งๆจัง เป็นอะไรรึเปล่า” เป๋านิ่งไปนิดหนึ่ง “มีอะไรอะแก”
“ฟ้า...มีอะไรที่ไม่บอกเรารึเปล่า”
นางฟ้าแปลกใจ “มีอะไร ไม่มีนี่”
“เรื่องที่นายอาทิตย์นั่นรู้แต่เราไม่รู้”
นางฟ้าอึ้งไปนิดหนึ่ง “แกพูดเรื่องอะไร”
“ถ้ามันมีจริง เราคงเสียใจมากนะ”
“แกจะพูดถึงเค้าทำไม”
เป๋าสูดลมหายใจ “ไม่มีอะไรหรอกฟ้า ช่างมันเถอะ ไว้เจอกันนะ” เป๋าเดินออกไป นางฟ้าอึ้งมองตาม จิ๋วยืนมองอยู่
หน้าโรงแรมแห่งหนึ่ง รถอาทิตย์แล่นเข้ามาจอด นางฟ้านั่งมากับอาทิตย์ก็ตกใจ
“อะไร ! นี่คุณพาฉันมาโรงแรมเหรอ”
“ก็ใช่สิคุณ”
นางฟ้ามองหน้าอาทิตย์ “คุณจะทำอะไร”
“ทำอะไรซักอย่างที่ทำให้คุณหายบ้าซักที” อาทิตย์จับแขนนางฟ้า “ไปครับ ลง”
“ไม่ไป” นางฟ้าสลัดแขน อาทิตย์ไม่ปล่อย นางฟ้าล้วงเข้าไปในกระเป๋า หยิบสเปรย์พริกไทยออกมา นางฟ้าฉีดสเปรย์พริกไทยใส่หน้าอาทิตย์
อาทิตย์แสบตา “โอ๊ย คุณ”
นางฟ้าเปิดประตูจะวิ่งหนี อาทิตย์รีบลงจากรถไปจับมือไว้ นางฟ้าเข่าใส่อาทิตย์อีก “ปล่อยนะ ไม่งั้นฉันร้องจริงๆด้วย จะข่มขืนฉันเหรอ”
“จะบ้าเหรอผมไม่ได้จะทำอะไรคุณ ผมพาคุณมาหาหมอ”
นางฟ้าหยุดดิ้น “หาหมอ” อาทิตย์กุมตา แสบ
ในห้องโรงแรม นางฟ้านั่งอยู่บนโซฟา ส่วนอาทิตย์นั่งเจ็บตาอยู่บนเตียง “คุณมันบ้าสุดๆ”
“ก็แล้วทำไมต้องพามาที่นี่ด้วยล่ะ”