บทละครโทรทัศน์ เพื่อนรักเพื่อนริษยา ตอนที่ 24 หน้า 2
“ไอ้ปราณเป็นคนสารภาพ”
“พวกแกใส่ร้ายไลลา วันนั้นลูกฉันก็เป็นคนตามไปช่วยนังจิ๋วเอง หนอย...ไม่สำนึกบุญคุณยังมาใส่ร้ายกันอีก แกตัวต้นคิดแน่ๆ เห็นไลลามันกำลังจะดังกว่าเกิดทนไม่ไหวล่ะสิ กลับไปเลย อีคนขี้แย่ง”
นางฟ้าชักโมโหเพ็ญศรี “พอกันที! คำก็แย่งสองคำก็แย่ง แม้แต่ผู้ใหญ่อย่างคุณน้าก็ไม่มีวิจารณญาณ แค่เรื่องทุนเท่านั้น ทำไมต้องแค้นฝังหุ่นกันแบบนี้”
“แค่เรื่องทุนเท่านั้นเหรอ ?? ใช่สิ อย่างพวกเธอการได้ทุนมันก็เพื่อหน้าตาในสังคม แต่กับคนที่มันไม่มี มันไม่ใช่แค่นั้น เธอไม่มีทางรู้ เพราะเธอมันไม่เคยจน ไม่เคยทุกข์ ไม่เคยอด ไม่เคยอยากไงล่ะ”
“ฟ้ารู้ว่าเรื่องนั้นฟ้าผิด ตลอดเวลาฟ้าก็พยายามขอโทษและชดเชยให้ไล แต่เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว ตอนนี้ไลก็เรียนจบ มีงานที่ดี กำลังโด่งดัง แต่ทำไมไลถึงยังไม่หยุด ยังไม่พอ ทำไมต้องทำลายคนอื่น ทำลายเพื่อน ทำไมไม่ให้อภัย”
“ถ้าแม่เธอต้องขายตัว เพื่อหาเงินส่งเธอเรียนเธอจะให้อภัยไหมล่ะ ?!”
นางฟ้าอึ้ง “อะไรนะคะ”
“ใช่ ฉันต้องขายตัวเพราะพวกแกแย่งทุนลูกฉันไป”
“ฟ้า...”
“แกจะให้ฉันทำไง ฉันจะหาเงินเยอะขนาดนั้นได้ยังไง นอกจากกู้นอกระบบ จากหนี้ที่ไม่กี่หมื่นมันเพิ่มเป็นแสนเป็นล้าน จนฉันไม่มีทางเลือก”
“ทำไมไลไม่บอกฟ้า...”
เพ็ญศรีร้องไห้ “แล้วทำไมแกมีแล้วถึงไม่รู้จักพอ ทำไมต้องมาแย่งโอกาสของคนที่เขาไม่มี หัวใจพวกแกสองแม่ลูกมันทำด้วยอะไรไอ้ทุนแค่นั้นพวกแกก็มีปัญญาจ่ายเองจะไปเรียนกี่ที่ทั่วโลกก็ได้ ทำไมต้องมาแย่งของลูกฉัน” นางฟ้ามองหน้าเพ็ญศรีอึ้ง “แกว่าไลมันจะรู้สึกยังไงที่มีแม่เป็นโสเภณี”
“ฟ้า....ฟ้าขอโทษค่ะ” นางฟ้าก้มลงกราบ เพ็ญศรีร้องไห้
นางฟ้าเสียใจเรื่องที่เพิ่งรู้จากเพ็ญศรี นางฟ้าร้องไห้ในรถ “ไอ้ไล... ฉันขอโทษ”
นึกถึงนางฟ้ากับไลลาที่เคยทะเลาะกัน
ที่โรงพยาบาล อาทิตย์กำลังแถลงข่าว มีจิ๋วกับเป๋านั่งอยู่ข้างๆ จิ๋วยังคงร้องไห้อยู่
“คลิปนี้นายปราณยืนยันว่าเขาได้แอบซ่อนมือถือไว้บันทึกภาพขณะที่วางยาสลบจิ๋วและกำลังจะกระทำชำเรา แต่โชคดีที่คุณไลลาและคุณเป๋าเข้ามาช่วยไว้ได้ทัน คุณจิ๋วจึงปลอดภัยจากเหตุการณ์นี้”
เป๋ายืนยัน “ผมขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงครับ จิ๋วยังไม่ได้ถูกนายปราณทำอะไรทั้งนั้น”
นักข่าวซักต่อ “แล้วนายปราณเป็นคนปล่อยคลิปนี้รึเปล่าครับ”