บทละครโทรทัศน์ เพื่อนรักเพื่อนริษยา ตอนที่ 14 หน้า 3
เรด้าซัก “มาดามว่าไงมั่งอะพี่”
“ไม่ว่าอะ”
เรด้าหลงดีใจ “เยี่ยม”
“แต่ด่ากูเลย โดนแฟ้มโยนใส่หน้าอีก หาว่าฉันเป็นโปรดิวเซอร์ไม่ยอมดูแล แกก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าฉันเตือนมันแล้ว” เรด้าทำเป็นไม่รู้เรื่อง “เตือนตอนไหนเหรอ ไม่เห็นได้ยิน”
“อ้าว นี่แก”
“ก็มันอุบัติเหตุห้ามได้เหรอ”
“อุบัติหอกอะไร มันตั้งใจชัดๆ”
ไลลาไม่พอใจ “แล้วมาดามบอกรึไงคะว่าให้ไลเลิกจัด”
“ฉันเป็นโปรดิวซ์รายการนี้ ฉันสั่งได้”
ป๋าช้างเดินตามเข้ามา “อ้าวไอ้กรณ์ ! มายืนหน้าง่าวอยู่ทำไม”กรณ์หยุด “ฉันโทรไปบอกฝ่ายธุรการแล้วว่าแกจะย้ายไปอยู่ชั่วคราวช่วงที่โดนทำโทษ เดี๋ยวไปได้เลยนะ”
กรณ์จะร้องไห้ “ครับป๋า” กรณ์หน้าเศร้าเดินเข้าไป
“ข่าวเป็นไงมั่งเรด้า”
“เปรี้ยงไม่เปรี้ยงไม่รู้ แต่ถ้าเปิดเน็ตดูก็มีแต่นมไลลาอะค่า”
ไลลาถามป๋าช้าง เศร้าๆ “ให้ไลเลิกเลยใช่มั้ยคะ”
“มาดามยังไม่ได้พูดอะไร ไปเปลี่ยนเสื้อซะ แล้วเดี๋ยวลงไปแถลงข่าวพร้อมคุณอาทิตย์” ไลลาหน้าเหวอ
ไลลากำลังจะเดินออกไปข้างนอก เป๋าก็เดินเข้ามาขวาง “อยากดังมากนักเหรอ ?”
“อะไรวะไอ้เป๋า”
“ทำไมต้องทำขนาดนั้นอะ ไม่รักตัวเองเลย”
“ฉันตั้งใจเหรอ ก็เสื้อมันหลุดเอง”
“ไม่ต้องโกหก ฉันรู้จักแกดี”
ไลลาโมโห “แล้วไง ! เป็นคนมันก็ต้องดิ้นรนนี่หว่า”
“ดิ้นรนแบบนี้เหรอ แก้ผ้าให้คนทั้งโลกดู ไม่มีศักดิ์ศรี”
ไลลาตบหน้าเป๋า เสียใจน้ำตาคลอ “ศักดิ์ศรีเหรอวะเป๋า ฉันพยายามแค่ไหน เจ็บมาเท่าไหร่ ขนาดเพื่อนรักอย่างแกก็ยังไม่เห็น ฉันทน ฉันทำมาหมดแล้ว แต่มันไปไม่ถึงไหน ถึงต้องมาทำอะไรบ้าๆแบบนี้ ฉันไม่อยากทำหรอกเป๋า แต่โลกนี้ไม่ได้ต้องการคนเก่ง แค่ต้องการคนดัง แกเข้าใจมั้ย” ไลลาเดินร้องไห้ออกไป เป๋ามองตามถอนใจเฮือก